بر مشامم می‌رسد هر لحظه بوی انتظار<br /> بر دلم ترسم بماند آرزوی وصل یار<br /> تشنه‌ی دیدار یارم ای عجل مهلت بده<br /> تا ببینم با دو چشمم چهره‌ی زیبای یار

چشمم به جز بروی تو بینا نمی‌شود<br /> مایل به سیر و گشت و تماشا نمی‌شود<br /> عالم اگر به طنز شود چون تو نیستی<br /> لب‌های من به خنده دگر وا نمی‌شود

هیچ امید نداریم به تدبیر کسی غیر از او<br /> عشق در دولت مهدی است که معنا شدنی است<br /> مادرش درس به ما داد که تنها و غریب<br /> پشت در، بین گذر، یاری مولا شدنی است

بیا بیا گل نرگس عزای مادر توست<br /> صفای فاطمیه از صفای مادر توست<br /> اگر که سائلم و نوکر همیشگی ام<br /> فقط به خاطر لطف و عطای فاطمه است

غبار مقدم تو، توتیای چشمانم<br /> ز هجر تو شده ابری هوای چشمانم<br /> سحر که سفرۀ دل وا کنم به راز و نیاز<br /> فقط وصال تو باشد دعای چشمانم

دل هوای روی ماه یار دارد جمعه ها<br /> دل هوای دیدن دل دار دارد جمعه ها<br /> صبح جمعه چشم در راهیم ما ای عاشقان<br /> یار با ما وعده ی دیدار دارد جمعه ها

رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند<br /> دلم به هجر تو آقا کنارآمدنی است<br /> به انتقام شهیدان عصر عاشورا<br /> سفیر فاطمه با ذوالفقار آمدنی است

چقدر وصف شما ای بهار ما را کشت<br /> نیامدی، عطش انتظار ما را کشت<br /> نیامدی و زمین در ملال می پوسد<br /> میان چرخش این ماه و سال می پوسد

کاش می آمدی و با تو جهان گل می کرد<br /> از گلستان رُخت گلشنِ جان گل می کرد<br /> می شکفت از قدمت خنده به لب های زمین<br /> با تماشای حضورِ تو زمان گل می کرد

گرفته قلبم  و آه، هم مدد مرا ندهد<br /> برای درد فراقت کسی دوا ندهد<br /> به راه مانده نگاهم بیا گل نرگس<br /> کسی به جز تو پناهی به بینوا ندهد