یوسف فاطمه عالم همه مشتاق تواند  <br /> رخ برافراز دمی بر سر بازار بیا<br /> با وجودی که همه مست تماشای تواند   <br /> لحظه ای را به تماشای من زار بیا<br /> چه شود جلوه دهی خانه تاریک مرا   <br /> روز...

بر عاشقی که می‌کشدش درد انتظار<br /> خوشتر ز اشک و سوز دل و حال زار نیست<br /> از بس که بی‌تو تیره شده روزگار ما<br /> فرقی میان مغرب و لیل و نهار نیست

چون که شود روز جمعه دل نگرانیم    <br /> منتظر مقدم امام زمانیم<br /> جمع شویم و دعای ندبه بخوانیم    <br /> تا که شود آشکار آن شه خوبان

ای مهدی موعود بیا تا نماییم        <br /> جان و سر خود بهر تو ایثار کجایی<br /> ای منتقم خون شهیدان ره حق   <br /> بنیان کن بنیاد ستمکار کجایی

به یاد نرگس بیمار تو یک عمر بیمارم<br /> ندارد سینه ی زخمی شفا غیر از شفای تو<br /> گرفته کعبه رونق بس که گردیده به گرد تو<br /> صفا حتی صفا را وام دارد از صفای تو<br /> الا ای آخرین منجی، امام جمعه...

پرچم سرخ حسینی شاهد است آن منتقم زود<br /> بهر خونخواهی سالار شهیدان خواهد آمد<br /> اصغرا از ضربت زخم گلو دل را مسوزان<br /> صبر کن مرحم گذار زخم پیکان خواهد آمد<br /> <br />

ای کاش همیشه نوکرت باشم من<br /> از سینه زنان مادرت باشم من<br /> ای کاش که میشدای عزیززهرا<br /> یک کرب وبلا همسفرت باشم من

دارم به لب این زمزمه بر می گردد<br /> آرامش قلب همه بر می گردد<br /> از راه خطا اگر که ما بر گردیم<br /> این جمعه گل فاطمه بر می گردد

این جمعه هم نیامدی و گریه سر کنم<br /> باید دوباره بی تو شبم را سحر کنم<br /> آخر نمی شود که فقط کنج خلوتی<br /> زانو بغل ز هجر رخت دیده تر کنم

این اشک ها ز هجر رخت آبروی ماست<br /> بهر نماز عاشقی آب وضوی ماست<br /> ما را چه حاجت است به دنیا بدون تو<br /> یک بار دیدن تو فقط آرزوی ماست