آدینه‌ی موعود تو کی می‌رسد از راه؟<br /> دارم دعای عهد می‌خوانم نمی‌آیی؟<br /> کاش این غروب جمعه‌ها را من نمی‌دیدم<br /> محض رضای بغض چشمانم نمی‌آیی؟

خیلی از این دوری پریشانم، نمی‌آیی؟<br /> دنبال تو در کوچه حیرانم نمی‌آیی؟<br /> باید که چندین روز چندین هفته چندین ماه<br /> چون سال قبلی منتظر مانم؟ نمی‌آیی؟

با دلبری غیر از تو ما کاری نداریم<br /> در سینه تا مهر تو را داریم مولا<br /> امیدوارانه به کف جان را گرفتیم<br /> دنبال تو در بین بازاریم مولا

از زندگی بی تو بیزاریم مولا<br /> دیگر بیا خیلی گرفتاریم مولا<br /> غیر از ظهور تو نخواهیم از خداوند<br /> شب تا سحرهایی که بیداریم مولا

دل را که گفته است به دنیا سپرده‌ایم؟<br /> ما دل به دست یوسف زهرا سپرده‌ایم<br /> پای غریبه در دل ما وا نمی‌شود<br /> بر سینه تا محبت مولا سپرده‌ایم

من که دل را به تو اصلا نسپردم چه کنم؟<br /> یک شب از دوری تو غصه نخوردم چه کنم؟<br /> جمعه‌ها آمد و رفت و ز غم دوری تو<br /> دل به سر پنجه‌ی اشکم نفشردم چه کنم؟

آه، از فکر تو یک لحظه سرم خالی نیست<br /> تا فراق است دگر دور و برم خالی نیست<br /> آب و نان باشد و نه، خون دلم حتما هست<br /> مطمئن باش که از خون جگرم خالی نیست

از خواب چون به یاد تو بیدار می شوم<br /> با ناله ی دعای فرج یار می شوم<br /> هر چهره ای که در دو جهان دلبری کند<br /> تنها اسیر روی تو دلدار می شوم

من عصرهای جمعه فقط بغض می کنم<br /> باران اشک های من از اختیار نیست<br /> تسلیم هجر توست دل شرحه شرحه ام<br /> تیغ فراق هست و مسیر فرار نیست

وقتی که نیستی تو بهارم بهار نیست<br /> وقتی که نیستی تو به دلها قرار نیست<br /> این روزهای تلخ که بی تو به شب رسند<br /> آهسته مردن است دگر انتظار نیست