سر به پیش افکند مهر و مه به انوار حضورت  <br /> که تو ای آیت حق معنی والشمسی و الضحایی<br /> فاش شد جمله حقایق ز گل روی منیرت <br /> که تو مصباح هدی  مظهر انوار خدایی

عشق سوزان من و مهر فروزان جمالت<br /> که گلستان ولا را تو چه پر نور و ضیایی<br /> ز لب لعل تو احیا شده صد خضر و مسیحا<br /> که تو هم کوثر و هم زمزم و هم آب بقایی

خرم آن لحظه نقاب از رخ زیبا بگشایی <br /> همچنان مهر درخشان ببرم جلوه نمایی<br /> خوش و فرخنده زمانی که ببینم رخ ماهت <br /> ز دل غمزده ی عاشق خود عقده گشایی

دل شکسته ی من هستی من زار است<br /> تمام هستی من بر سر گذر مانده<br /> شفا دهنده به زخم دل شکسته تویی<br /> بیا که ناله ی زهرا به پشت در مانده

بیا که رنگ خزان دارد آرزوهامان<br /> بیا که باغ امید تو بی ثمر مانده<br /> جواب طعنه زنان را دهم به این جمله<br /> که یار و صاحب من در ره سفر مانده

بیا که شب ز فراق تو بی سحر مانده<br /> بیا که داغ فراق تو بر جگر مانده<br /> بیا که دیده عالم دگر ندارد تاب<br /> ز فرط گریه برای تو بی گوهر مانده

برگرد ای مسافر تنهای جاده ها<br /> زیرا به دست توست تمام اراده ها<br /> برگرد از سفر که ببینی به چشم خویش<br /> تلخی روزگار همه خانواده ها

هر سال که گذشته ز دوران جبهه ها<br /> کم یاد کردن از شهدا بیشتر شده<br /> هم کاسه ای که نیست کند گریه پا به پات<br /> تنهایی ات به صبح و مسا بیشتر شده

یک عمر بی خیال، نفس بی تو می کشیم<br /> لطف تو هم ز قبل به ما بیشتر شده!<br /> کمتر سراغ توبه ز تقصیر می رویم<br /> در زندگی که جرم و خطا بیشتر شده<br />

افسوس خط فاصله ها بیشتر شده<br /> ای وای گریه های شما بیشتر شده<br /> اصلاً وفا به بیعت با تو نکرده ایم<br /> گرچه ز جانب تو وفا بیشتر شده