کاربر محترم، از حسن اعتمادتان به مشاوره راسخون، تشکر می‌کنیم.

1. اصل اولیه: حکم کلی در موارد شک

اصل بر طهارت است: در فقه اسلامی، در هر موردی که شک داشته باشید آیا چیزی نجس شده است یا نه، اصل اولیه بر پاک بودن آن چیز است. تنها در صورتی باید چیزی را نجس دانست که یقین قطعی به نجاست آن پیدا کنید.
 

خروج از شک: تا زمانی که شما مطمئن نیستید خروجی، مدفوع بوده است، این مسئله در حد "شک" باقی می‌ماند و به اصل طهارت بازمی‌گردد.

۲. تحلیل حالت توصیف شده توسط شما:

عدم احساس مدفوع هنگام بررسی: وقتی شما با دست خود ناحیه را بررسی می‌کنید و چیزی احساس نمی‌کنید، این مهم‌ترین نشانه برای عمل کردن به "اصل طهارت" است. این بررسی، شک شما را تقویت می‌کند، نه یقین به نجاست.

تفسیر علت لزوجت: احساس لزوجت به دلیل عرق کردن ناحیه، یک پدیده طبیعی و فیزیولوژیک است. عرق به خودی خود پاک می‌باشد.

بنابراین، حتی اگر رطوبت احساس کنید، این رطوبت ذاتاً پاک است مگر آنکه ثابت شود با مدفوع (که نجس است) آمیخته شده است. توصیف شما ("احساس می‌کنم که...") نشان از شک دارد، نه یقین.

۳. جمع‌بندی نهایی و راهکار عملی:

حکم شرعی: با توجه به دو اصل فوق، ناحیه مقعد در شرایطی که شما  کردید، پاک است و نیازی به شستشو برای رفع نجاست ندارد. این احساس شما موجب نجاست شرعی نمی‌شود.

توصیه برای آرامش روان: اگر این افکار به صورت مکرر و آزاردهنده به سراغ شما می‌آیند و در آرامش و عبادت شما اختلال ایجاد می‌کنند، احتمالاً نشانه‌ای از "وسواس" است. در مواجهه با وسواس، بهترین راهکار این است که: به این افکار توجه نکنید. بر اساس یقین عمل کنید، نه شک و گمان.
 

خلاصه: با استناد به اصل طهارت و عدم یقین به خروج مدفوع، شما پاک هستید و هیچ نگرانی از بابت نجاست وجود ندارد.