با سلام خدمت شما خواهر گرامی رفتار کودک شما در این سن جای حساسیت و نگرانی نداشته و همانگونه که خود شما اذعان نمودید این رفتار وی برای کسب توجه صورت می گیرد. احتمالا فرزند شما با انجام چنین رفتاری با مورد توجه قرار دادن شما تقویت گردیده و این امر باعث تکرار آن می گردد. شما و همسرتان به راحتی می توانید با بی تفاوتی نسبت به کودک خود در زمان بروز این رفتار و خاموشی و نادیده گرفتن آن به طور کل این رفتار را در وی خاموش نمایید. کودک شما در پی انجام این رفتار و عدم دریافت توجه (تقویت) رفتار خود را ترک کرده و کنار خواهد گذاشت. همچنین در خصوص عدم برقراری ارتباط با همسالان خود نیز توصیه به شما دوست عزیز این است که خودتان در حضور کودک خود با کودکان دیگر ارتباط برقرار کنید و با آنها وارد صحبت و بازی شوید. اجازه دهید کودک شما نظاره گر رفتار شما باشد. در این بین شما به او کاری نداشته باشید و او را مورد اجبار و یا تحمیل در این خصوص قرار ندهید. اجازه دهید به میل خود وارد بازی شما با هم سن و سال هایش گردد. در صورتی که مقاومت نمود نیز به رفتار خود ادامه دهید و ایشان را در این موضوع آزاد بگذارید. این رفتار را در معاشرت با همسن و سال های کودک خود ادامه دهید به مرور زمان روشهای برقراری ارتباط را از شما آموخته و وارد ارتباط با دیگر کودکان می گردد. همچنین تعاملات اجتماعی خود را افزایش داده و وارد ارتباط های اجتماعی گردید. کودک شما روشهای برقراری ارتباط را به مرور زمان از شما آموخته و سعی در انجام آن خواهد نمود. با آرزوی موفقیت و شادکامی