با عرض سلام خدمت شما خواهر گرامی خواهر عزیزم ، اولین دلیل گرایش برخی افراد به مصرف موادمخدر به تیپ شخصیتی و روانی فرد مربوط است. کسانی که اعتماد به نفس پایین و ویژگی های خلقی افسرده دارند و برای درمان به مصرف موادمخدر پناه می برند، رفتارهای تکانشی دارند و ناسازگار هستند، گرایش به مصرف مواد در آنها بیش از دیگران دیده می شود. دومین علت، عوامل محیطی است. وقتی فرد در محیطی باشد که مواد به آسانی در اختیار او قرار می گیرد و با دوستانی در ارتباط باشد که مصرف کننده مواد هستند، طبعا او نیز به سمت اعتیاد کشیده خواهد شد. عامل سوم، عوامل خانوادگی است. تنش در روابط میان زوجین و فضای روانی ناسالم در خانواده همراه با تحقیر و سرزنش، برآورده نشدن نیازهای عاطفی ـ احساسی فرد، ناکام ماندن در زندگی مشترک و به نوعی دست نیافتن به هدف هایی که پس از ازدواج به آنها می اندیشید، از جمله عوامل خانوادگی است. عامل چهارم پیام های پزشکی است که از دیگران یا اعضای خانواده اش دریافت می کند. برای مثال می گویند مواد بزن دردت خوب می شود. بخصوص این که این پیام از سوی کسی باشد که به فرد معتاد بگوید من درد عضلانی داشتم و مواد زدم و خوب شدم. این حرف، انگیزه او را برای مصرف مواد دوچندان می کند.زندگی با همسر معتاد ، مشکلات خاص خودش را دارد. با این حال و با طرح چند پرسش می توان به این نتیجه رسید که آیا می توان به ادامه زندگی با معتاد امیدوار بود یا خیر؟ اولین پرسش این است که این فرد آیا کسی است که بتواند ترک کند؟ تصمیم به انجام چنین کاری دارد و به اصطلاح مرد این کار است یا فقط حرفش را می زند؟ خانواده اش برایش مهم هستند؟ یا خانواده چندان برایشان مهم نیست و تلاش چندانی برای ترک مواد نمی‎کند؟ مدت زمان مصرفش چقدر است؟ برای امیدوار بودن به یک فرد معتاد باید به چند عامل توجه کرد. اگر مرد معتاد شخصیتی خانواده مدار داشت و زن اش برایش مهم بود، ویژگی خلقی آرام تری داشت، دست بزن نداشت، میزان موادی ‎ که مصرف می کند کم است، نوع مواد مخدر مصرفی اش از جنس شیشه، کراک و هروئین نیست و حاضر است به کمپ برود و مواد را ترک کند، می توان امیدوار بود به یک زندگی سالم و به آغوش گرم خانواده بازگردد، اما اگر فرد معتاد مدت زمان زیادی است که موادمخدر مصرف می کند، میزان مصرفش زیاد است، از نظر شخصیتی ضعیف است، ادامه زندگی با او همراه با تنش و مشکلات است، به کرات تصمیم گرفته به کمپ برود و ترک کند، اما موفق به ترک نشده یا حاضر نیست برای ترک به کمپ برود.با نشانه های گفته شده روی این فرد نمی توان به عنوان شریک زندگی حساب کرد ، زیرا ادامه زندگی با تنش همراه خواهد بود و فرزندان نیز تباه خواهند شد . اگر عزم و اراده ای برای ترک اعتیاد در همسرتان نمی بینید ، بهتر است تن به جدایی بدهید. چون ادامه زندگی شما با وضعیت کنونی و بدون درمان اعتیاد همسرتان، هیچ فایده ای نخواهد داشت. حتما این فرد باید اگر شما و زندگیش را دوست دارد اقدام به ترک کند و آزمایش دهد و با دکتر ایشان صحبت کنید و در صورت بهبودی مراسم عروسی را برگزار کنید و شرط عروسی شما باید ترک جدی ایشان باشد . قطعا بارها سعی کرده‌اید کاری کنید تا بر نامزد معتادتان تاثیر بگذارید و او را تشویق کرده‌اید تا ترک کند، اما یک بار دیگر برای آخرین بار این مراحل را امتحان کنید: به نامزدتان بگویید دیگر نمی‌خواهید با آدمی معتاد زندگی کنید.به او بگویید فقط با یک شرط با تو زندگی می‌کنم و آن این است که هرچه زودتر برای درمان و ترک اعتیاد اقدام کنی.به او بگویید چنانچه بی‌معطلی برای ترک اقدام نکند و کمک نکند و کمک نگیرد، او را ترک خواهید کرد و هرگز بازنخواهید گشت.سر حرفتان بایستید و چنانچه بی‌درنگ اقدامی در جهت ترک اعتیادش نکرد یا هیچ کمکی نگرفت، با او قطع رابطه کنید.رابطه را از سر نگیرید مگر اینکه او از هر گونه آلودگی پاک شده باشد و به راستی ترک کرده باشد، و در یک برنامه اصلاحی و رهایی از اعتیاد شرکت کرده و همچنین تغییرات رفتاری و شخصیتی چشمگیری کرده باشد.و زیر نظر یک پزشک دلسوز باشد و شما نیز با آن پزشک در ارتباط باشید .نهایتا بدانید که ازدواج با فرد معتاد شما را سعادتمند نخواهد کرد ...و فرزندان شما را نیز تباه خواهد کرد ولی ازدواج با کسی که قبلا معتاد بوده با کمی دقت و مدیریت و بررسی های زیاد و صبوری ،شدنی میباشد . در موقع تصمیم گیری برای آینده‌اتان بیشتر باندیشید.و قاطعانه تر با همسر خود در این مورد صحبت کنید .و اگر امیدی به بهبودی ایشان نمیبینید با خودتان روراست باشید و تا در دوران عقد هستید و در سن جوانی هستید و هنوز صاحب فرزتد نشدید با زندگی خود قمار نکنید . ما با تعداد بی شماری از زوجها و همسران روبرو می شویم که در ابتدای زندگی اعتیاد را یک امر عادی می دانسته اند یا فکر می کرده اند که موضوع چندان مهمی نیست و نامزد آنها پس از ازدواج مواد را ترک خواهد کرد و به این امید تن به ازدواج داده اند و بعد با یک زندگی بحران زده روبرو شده اند. زندگی پر ملالتی که در آن بسیار آسیب دیده اند و راههای گریز از آن بسیار محدود بوده است.از آنجا که فرد معتاد نیاز به درمان جدی دارد باید از ازدواج با او پرهیز کرد. این پرهیز از ازدواج تنها به دلیل خود اعتیاد نیست بلکه به دلیل تاثیرات روانشناختی است که مصرف مواد بر روی فرد بر جای می گذارد. اعتیاد توانایی همسرتان برای خلق صمیمیت و نزدیکی بیشتر با شما را مختل می‌کند. توانایی احساسی کسانی که به طور منظم از مواد مخدر استفاده می‌کنند به مرور کم‌رنگ و کم‌رنگ‌تر می‌شود و کم کم بی حس و کرخت می‌شوند. این اعتیاد آنان را از نظر روحی و عاطفی نیز سرد و کرخت می‌کند، چنان که برایشان سخت است مسایل را همانگونه که شما می‌بینید درک کنند. و سرانجام به جایی می‌رسید که احساس تنهایی می‌کنید. وقتي که همسرتان معتاد است، شما در واقع در يک مثلث عشقي قرار گرفته ايد: شما، فرد مورد علاقه تان و آنچه او به آن اعتياد دارد. فرد معتاد به جاي اين که به همسرش عشق بورزد به مواد مخدرو... عشق مي ورزد. در واقع مواد مخدر رقيب شما در جذب ميزان عشق ورزي همسرتان خواهد شد.فرد معتاد آزاد نيست بلکه اسير مواد مخدر است. با آرزوی خوشبختی و آرامش در زندگی برای شما