با سلام دوست خوبم؛ رفتار مادر شما به دلیل شدت علاقه نسبت به فرزند خود و نگرانی زیاد نسبت به شما بوده و جای خرده گیری بر ایشان نمی باشد. البته مطلبی که شما عنوان نمودید نیز حائز اهمیت بوده و تفاوت نسل ها و اختلاف در نوع دیدگاه و نگرش دو نسل امری است که دلیل بسیاری از مشکلات و مسائل ایجاد شده در روابط فرزندان و والدین می باشد. نکته این جاست که والدین با هر نوع رفتار در هر شرایط و دهه ای که واقع می باشند بسیار بسیار دلسوز و نگران فرزند خود می باشند و سخت گیری آنها تنها به دلیل این نگرانی و دلسوزی می باشدو بی انصافی است که برداشتی سوء در این نیت آنها و رفتارشان داشته باشیم. والدین با زندگی شاد و لذت بخش فرزندان خود مخالفتی نداشته و با شادی آنها شاد و از داشتن حال ناخوش فرزند خود نیز ملول و ناراحت می باشند. منتهی دغدغه آنها کسب این لذت ها وخوشی ها در چهارچوب اخلاقیات و شأن خانوادگی آنها توسط فرزندان می باشد. والدین از اطلاعاتی که از آسیب های اجتماعی اطراف خود کسب می نمایند نگرانی شدیدی نسبت به فرزند خود و آینده وی داشته و تمام سعی خود را در جهت مصون داشتن و محفوظ نگه داشتن فرزند خود از این آسیب ها می نمایند چرا که مورد آسیب قرار گرفتن فرزند آنها برای ایشان امری بسیار نگران کننده و سخت می باشد. در اینجا به شما دوست عزیز توصیه می شود ضمن رعایت احترام نسبت به والدین و بخصوص مادر خود سعی در تقویت ارتباط عاطفی با ایشان نموده و با درمیان گذاشتن مسائل خود به طور کامل، نگرانی ایشان را از بابت داشتن یک زندگی عاری از آسیب نسبت به خود برطرف نمایید. همچنین ایشان را از نیازهای روحی و روانی خود و انجام تفریحات سالم با دوستان آگاه نموده و از ایشان درخواست کنید شرایط داشتن روابط اجتماعی سالم را برای شما فراهم سازند. اطمینان داشته باشید که مادر شما نهایت تلاش خود را در جهت رضایت و شادی شما نموده و زمینه کسب شادمانی و رضایت شما را فراهم ساخت. البته این امر مستلزم داشتن رابطه قوی و دوستانه با مادرتان بوده که در کمال اطمینان خاطر این شرایط برای شما فراهم گردد. با آرزوی لحظاتی خوش برای شما دوست عزیز