با سلام به شما والد محترم و سپاس بابت اعتمادتان به راسخون، امیدوارم این پاسخ گویی بتواند مقداری از دلنگرانی شما را کاسته و راه کاری عملی برایتان به ارمغان آورد.

پاسخ گویی به چنین سوالات کلی نمی تواند خیلی دقیق باشد به دلیل اینکه ما قادر به بررسی خیلی از عوامل به صورت حضوری نیستیم، و اطلاعات کاملی نداریم، مانند وضعیت جسمی شما و کودک، زمان هایی که رفتار تکراری از خود نشان می دهد،عکس العمل های شما به رفتار او، میزان محبت و ابراز آن میان شما و همسرتان و فرزندتان، مدت زمان شروع رفتار اضطرابی و .....
ولی با این حال مواردی را به صورت کلی بیان می کنم.

رفتار کودک شما یک عکس العمل اضطرابی است که در واکنش به عوامل بیرونی بروز می کند همانگونه که خودتان نیز مطرح کردید می تواند یکی از دلایل اصلی آن تنش میان شما و همسرتان و در جریان قرار گرفتن او باشد.

با توجه به این مسئله چند راهکار پیشنهاد می شود:

۱- لطفا در حضور پسراتان بچث نکنید و نگذارید او از اختلافات احتمالی بین شما مطلع شود. کودکان مسائل را با دید متفاوتی می بینند و بزرگنمایی زیادی در مواجهه با برخوردهای والدین در ذهنشان ایجاد می شود که ترس دائمی از دست دادن محبت والدین و یا طرد شدن و مقبول نبودن باعث بروز رفتارهای اضطرابی می شود.

۲-نوع بروز رفتار اضطرابی فرزندتان از نوع لمسی است ، دستش را روی زمین می کشد و یا به اشیاء زبان می زند.
پسرتان نیاز به دریافت محبت لمسی از سوی شما و پدرش دارد، اورا زیاد و با محبت عمیق در آغوش بگیرید ، نوازش کنید و ببوسید.

۳- دو روز در میان بدن پسرتان را با روغن های گیاهی مانند گل بنفشه یا زیتون به مدت ده تا بیست دقیقه با محبت ماساژ دهید. این کار به ریلکس کردن بدن او کمک کرده و اضطرابش را کاهش می دهد. در ضمن نیاز لمسی پسرتان را نیز تا حد زیادی پاسخ کو خواهد بود.
بازی های لمسی زیادی در اختیار کودکتان قرار دهید مانند گل بازی که بسیار موثر است.

۴- از روش نادیده گرفتن استفاده کنید، شاید الان رفتار او به صورت غیر ارادی باشد ولی به مرور اگر کوچکترین توجهی چه منفی چه مثبت از شما ببیند از آن به عنوان ابزاری برای جلب توجه شما استفاده می کند.
این کار اصلا آسان نیست ولی به شدت ضرورت دارد.

۵- هیچ کدامتان در حضور او از والد دیگر بدگویی نکنید، این کار اضطراب او را شدت می بخشد.

۶ـ تعامل مثبت با پسرتان را تقویت کنید.
یکی از بهترین راههای ایجاد این تعامل بازی است. ساعت مشخصی از روز را که اکثرا منزل هستید و کاری ندارید انتخاب کنید مثلا ساعت ۱۱ صبح. قانون بین شما و فرزندتان این است که هر روز ساعت ۱۱ تا مثلا ۱۵ یا ۳۰ دقیقه با هم بازی کنید. حدالامکان این ساعت باید ثابت باشد و مختص او و اگر به هر دلیلی در آن ساعت مشکلی پیش آمد با اجازه او ساعت را تغییر دهید.
در این بازی پادشاه پسر شماست و کلیه قوانین و نوع بازی به وسیله و خواست او انجام می شود. در این زمان همبازی و هم سن او شوید و در نقش خود فرو روید. با رغبت و استقبال برای بازی به او احساس عزت نفس و خود ارزشمندی بدهید.
لازم است پدرش نیز زمانهایی برای کارهای مردانه با او اختصاص دهد مثلا با هم به خرید ما یحتاج منزل بروند یا با هم به پارک نزدیک منزل بروند یا در کارهای فنی منزل دستیار او باشد.
او باید روابطش با شما و پدرش بهبود یابد تا اضطرابش برطرف شود.

۷- محیط خانه را آرام و شاد نگاه دارید، از گوش کردن به موزیک های غم انگیز بپرهیزید ، از رنگهای شاد برای لباس خود و او استفاده کنید، با هم جک تعریف کنید و بلند بلند بخندید بازی گروهی با پدر انجام دهید و در کل محیط منزلتان را دلپذیرتر کنید.

۸- با صدای بلند و فریاد گونه با کودکان  و یا پدرش صحبت نکنید ، بلندی صدا و فریاد زدن مانند یک شک در بدن کودکان عمل می کند و با ترشح هورمون های خطر و گریز او را دچار اضطراب می کند.

۹-بازی زیاد با موبایل ، تبلت و کامپوتر یا تماشای زیاد تلویزیون رفتار پرخاشگرانه و اضطرابی را در کودکان افزایش می دهد لطفا آنها را به درستی مدیریت کنید.

۱۰- نگذارید این حالات در کودکتان نهادینه شود که با بیشتر شدن سن اضطراب نیز در کودک بیشتر شده و رفع آن مشکل تر می شود، پس اگر این راهکارها موثر نبود لطفا با یک مشاور کودک به صورت حضوری مشورت کنید.
موفق باشید

بیشتر بخوانید:
درمان اضطراب کودکان