ناشناس
راهکار برای تربیت فرزند میخوام با توجه اینکه افسردگی شدید دارم"
سلام خسته نباشیدممنون ازسایت خوبتون من دوقلو یازده ماهه دارم هردوشون دخترنببخشیدولی از روزی ک باردار شدم خیلی اذیت شدم بابدبختی نه ماه رو گذروندم وقتی هم زایمان کردم باز بدترشد بچه هام نارس بودن مجبور...
مشاور: خانم ضیایی
سلام و عرض ادب خدمت شما خانم محترم
دوست گرامی از اینکه ما را محرم خود دانستید و سفره ی دلتان را برایمان گشودید ممنونم. احساسات شما را با توجه به شرایطی که در آن زندگی می کنید، کاملا درک می کنم.
بیان کردین" افسردگی شدید گرفتم، هزاربار تا دم خودکشی رفتم، میخواستم خودم و بچه هاروبکشم، بچه هایم را ولشون میکنم به حال خودشون، کم توجه ی میکنم": این علائم، ناشی از افسردگی پس از زایمان هست، یکی از اختلالات شایعی است که خانم ها بعد از زایمان به آن مبتلا می شوند. بعد از ورود بچه، نقش و مسئولیت مادر بسیار سنگین و طاقت فرساست. اگر مادری دچار اختلال افسردگی پس از زایمان شده باشد، قطعا نمی تواند وظایفش را به خوبی انجام دهد. گاهی دچار تنفر از همسر، گاهی دچار تنفر از فرزند،گاهی احساس غم و تنهایی و.... دارد این احساس ها به فرد اجازه ی فعالیت و مسئولیت پذیری در قبال فرزند و زندگی مشترک را نمی دهد. افکار منفی در او باعث بروز اعمال نا‌به‌هنجار می‌شود.اگر برای درمان اقدام نشود، مثل بقیه ی اختلالات روانی، پیش رونده هست. بنابراین اولین اقدام برای بهبود شرایط به وجود آمده، مراجعه ی شما به یک روانپزشک هست .بیان کردین"شوهرم هزارباراوناروزده وقتی عصبانی میشه دیگه دیگه به هیچی فکرنمیکنه" : همسرتان نیاز به یادگیری مهارت های کنترل خشم و مدیریت هیجانی دارند که با آموزش و مراجعه به روانشناس قابل درمان هست و بهتره همسرتان رو تشویق کنید که مهارت هارو آموزش ببینند. رعایت چند نکته در این زمینه مهم هست:
سعی کنید تا حد امکان از بحث و جدل موقع عصبانیت با همسرتان دوری کنید و اگر بحث و مشکلی هست بگذارید وقتی ارام هستند و حالشان خوبه، در فضایی دوستانه به دور از سرزنش و نیش و کنایه عنوان کنید.
دیگر آنکه با عمل خودتون، همسرتان را متوجه اشتباهش کنید، یعنى هر گاه که همسرتان قدمى حتى خیلى اندک براى اصلاح خودش برداشت و حرکات فیزیکى (کتک)کمترى نسبت به قبل داشت، شما واکنش مثبتى (احساسى ، عاطفى ) نسبت به او نشان دهید ، تا به مرور تشویق شوند و خودشان را اصلاح کنند.بیان کردین"منم افسرده بودم هروقت شوهرم حرف میزد ازش بدم میومد"افسردگی باعث می شود ما چشم هایمان را به روی اتفاقات خوشایند و مثبتی که در اطرافمون روی می دهد ببیندیم و رویدادها را فاجعه انگیز تر و منفی تر از آن چه هست، برداشت کنیم. همسر شما در کنار بعضی خصوصیات منفی که دارد، حتما ویژگی های مثبتی هم دارد که یادآوری آن ها می تواند حس بهتری در شما ایجاد کند.بیان کردین: "دلم میخوادبرم بیرون به هیچکاری نمیتونم برسم". با توجه به وضعیتی که توصیف کردید، شما نیاز به نیروی حمایتی دارید. چه کسی می تواند شما را کمک کند؟ خواهر؟ مادر ؟ اعضای خانواده؟ سایر دوستان؟برای بیرون رفتن و ملاقات با دوستانتان یک برنامه ترتیب دهید و از آنها بخواهید که به صورت منظم با شما تماس گرفته و به ملاقات شما بیایند. دور بودن از جمع می تواند افسردگی را بدتر کند مخصوصاً اگر با استرسِ بزرگ کردن دو بچه نیز همراه باشد. و در نهایت، بهتر هست همراه با همسر از یک روانشناس کمک بگیرید. گاهی نیاز به دارو و گاهی نیاز به مشاوره وجود دارد و قطعا حمایت همسر در کنار شما، بسیار موثر خواهد بود.
به امید لحظات شاد برای شما مادر گرامی در کنار همسر و فرزندان عزیزتان
بیشتر بخوانید:
افسردگی پس از زایمان و درمان آن
دوست گرامی از اینکه ما را محرم خود دانستید و سفره ی دلتان را برایمان گشودید ممنونم. احساسات شما را با توجه به شرایطی که در آن زندگی می کنید، کاملا درک می کنم.
بیان کردین" افسردگی شدید گرفتم، هزاربار تا دم خودکشی رفتم، میخواستم خودم و بچه هاروبکشم، بچه هایم را ولشون میکنم به حال خودشون، کم توجه ی میکنم": این علائم، ناشی از افسردگی پس از زایمان هست، یکی از اختلالات شایعی است که خانم ها بعد از زایمان به آن مبتلا می شوند. بعد از ورود بچه، نقش و مسئولیت مادر بسیار سنگین و طاقت فرساست. اگر مادری دچار اختلال افسردگی پس از زایمان شده باشد، قطعا نمی تواند وظایفش را به خوبی انجام دهد. گاهی دچار تنفر از همسر، گاهی دچار تنفر از فرزند،گاهی احساس غم و تنهایی و.... دارد این احساس ها به فرد اجازه ی فعالیت و مسئولیت پذیری در قبال فرزند و زندگی مشترک را نمی دهد. افکار منفی در او باعث بروز اعمال نا‌به‌هنجار می‌شود.اگر برای درمان اقدام نشود، مثل بقیه ی اختلالات روانی، پیش رونده هست. بنابراین اولین اقدام برای بهبود شرایط به وجود آمده، مراجعه ی شما به یک روانپزشک هست .بیان کردین"شوهرم هزارباراوناروزده وقتی عصبانی میشه دیگه دیگه به هیچی فکرنمیکنه" : همسرتان نیاز به یادگیری مهارت های کنترل خشم و مدیریت هیجانی دارند که با آموزش و مراجعه به روانشناس قابل درمان هست و بهتره همسرتان رو تشویق کنید که مهارت هارو آموزش ببینند. رعایت چند نکته در این زمینه مهم هست:
سعی کنید تا حد امکان از بحث و جدل موقع عصبانیت با همسرتان دوری کنید و اگر بحث و مشکلی هست بگذارید وقتی ارام هستند و حالشان خوبه، در فضایی دوستانه به دور از سرزنش و نیش و کنایه عنوان کنید.
دیگر آنکه با عمل خودتون، همسرتان را متوجه اشتباهش کنید، یعنى هر گاه که همسرتان قدمى حتى خیلى اندک براى اصلاح خودش برداشت و حرکات فیزیکى (کتک)کمترى نسبت به قبل داشت، شما واکنش مثبتى (احساسى ، عاطفى ) نسبت به او نشان دهید ، تا به مرور تشویق شوند و خودشان را اصلاح کنند.بیان کردین"منم افسرده بودم هروقت شوهرم حرف میزد ازش بدم میومد"افسردگی باعث می شود ما چشم هایمان را به روی اتفاقات خوشایند و مثبتی که در اطرافمون روی می دهد ببیندیم و رویدادها را فاجعه انگیز تر و منفی تر از آن چه هست، برداشت کنیم. همسر شما در کنار بعضی خصوصیات منفی که دارد، حتما ویژگی های مثبتی هم دارد که یادآوری آن ها می تواند حس بهتری در شما ایجاد کند.بیان کردین: "دلم میخوادبرم بیرون به هیچکاری نمیتونم برسم". با توجه به وضعیتی که توصیف کردید، شما نیاز به نیروی حمایتی دارید. چه کسی می تواند شما را کمک کند؟ خواهر؟ مادر ؟ اعضای خانواده؟ سایر دوستان؟برای بیرون رفتن و ملاقات با دوستانتان یک برنامه ترتیب دهید و از آنها بخواهید که به صورت منظم با شما تماس گرفته و به ملاقات شما بیایند. دور بودن از جمع می تواند افسردگی را بدتر کند مخصوصاً اگر با استرسِ بزرگ کردن دو بچه نیز همراه باشد. و در نهایت، بهتر هست همراه با همسر از یک روانشناس کمک بگیرید. گاهی نیاز به دارو و گاهی نیاز به مشاوره وجود دارد و قطعا حمایت همسر در کنار شما، بسیار موثر خواهد بود.
به امید لحظات شاد برای شما مادر گرامی در کنار همسر و فرزندان عزیزتان
بیشتر بخوانید:
افسردگی پس از زایمان و درمان آن
