سلام من دانشجوی سال اول کارشناسی هستم. چند سالی میشه که دچار افت تحصیلی شدم تا دوره راهنمایی اوضاع خوب بود و هم نمراتم بالا بود و هم تاحدی از شرایط زندگی و تحصیلم راضی بودم ، درسته که همه شرایط عالی نبود اما قابل تحمل بود و بحرانی هم نبود... من یه پدر به شدت سخت گیر داشتم ، برای مثال یادم میاد وقتی از سرکار میومد خونه اگر مجبور میکرد صدای تلویزیون رو قطع کنم!!! و به شدت کنترل میکرد من رو.... همیشه از فشارهایی که میاورد ناراضی بودم. آزادی های کاملا عادی رو هم از من میگرفت! پدر و مادرم با همدیگه هم درگیر بودن و خیلی عادی بود هفته ای یکی دوبار صداشون رو ببرن بالا و به شدت دعوای کلامی کنند. از سال اول دبیرستان پدر و مادرم ، مخصوصا پدرم به شدت و با دلایل واهی روی من فشار میاوردن و باهام مشاجره میکردن ، دلیلی که میاوردن هم این بود که به فکر تحصیل و زندگی من هستن! با اینکه نمرات من بالا بود بازم این فشار هارو بهم وارد میکردن ، حالا دلیلش چی بود نمیدونم! کلا آدم پدرم آدم عصبانی و کم تحملیه... من ازون بچه هایی بودم که کارم رو خودم درست انجام میدادم و واقعا نیازی به فشار نبود... همین هی منو آزار میداد ، منی که دائما تلاش میکردم و کارم رو درست انجام میدادم چرا باید سزاوار دعوا و مشاجره و تنبیه باشم. هرچی گذشت اوضاع بدتر شد. کار به جایی رسیده بود که گاهی گریه میکردم و خودم رو به در و دیوار میزدم!! کم کم میل من به درس خوندن کم شد و سال سوم دبیرستان به جایی رسیدم که صرفا در کلاس حضور داشتم و در خونه نه درس میخوندم و نه تلاش میکردم چون امید و چشم انداز مثبتی نداشتم. همین باعث شد شدیدا دچار افت تحصیلی بشم. از لحاظ رفتاری در مقابل پدرم هم اوایل دعواها یکطرفه بود اما کم کم رو آوردم به پرخاشگری و وارد شدن به دعوا و مشاجره با والدین! شاید کار درستی نبود اما واقعا جواب میداد ، اگر این کارو نمیکردم نمیشد کنترلشون کرد! از لحاظ اجتماعی من دوران راهنمایی یه آدم اجتماعی و خوش رو و با ادب بودم طوری که مدیر و معاون و دوستام از صحبت با من خوشحال بودن ، هرچی گذشت من آدم ساکت و ساکت تری شدم ، با اینکه سعی میکردم مودب باشم اما الآن اینقدر ساکت شدم که همه تعجب میکنن!! مخصوصا توی جمع های جدید و جایی که آدم هارو خیلی نمیشناسم سکوتم بیشتر میشه و فقط سعی میکنم بد به نظر نرسم. از ارتباط و صحبت و پذیرفته شدن ترس دارم ، میترسم رفتارم خوب نباشه یا حرفم تاثیر منفی بزاره رو دید بقیه... برای همین سکوت میکنم اما اگر باکسی دوست بشم تقریبا ازین جهت نرمال میشم. رسیدیم به سال پیش دانشگاهی و من کتاب تست تهیه کردم و با اینکه افت تحصیلیم ناامیدم کرده بود با دوسال پشت کنکور موندن و فشار آوردن به زحمت دانشگاه دولتی شهرم قبول شدم. تو این بازه هم هی ناامید میشدم و دست میکشیدم و باز یه مدت میخوندم و کلا روندم سینوسی بود!! گاهی خیلی از لحاظ روحی داغون میشدم. رسیدیم به دانشگاه شخصیت من تو دانشگاه یه آدم بسیار ساکته که به جز چند نفر از پسر ها با کسی زیاد حرف نمیزنم ، با بقیه صرفا سلام علیک و با دختر ها که کلا حرف نمیزنم!! تمایلی به مشارکت کلاسی هم ندارم. این به خاطر نداشتن توانایی صحبت نیست! چون گاهی که حالم بهتره و تویه درس کنفرانس میدم خیلی هم مورد تایید قرار میگیره اما به طور کلی انگیزه و اشتیاقی به صحبت ندارم و میخوام ساکت باشم. حالا کنکور رو به یه زحمتی رد کردم اما همون مشکل دبیرستان که نداشتن انگیزه بود رو الآن هم دارم! انگیزه برای درس که بماند! انگیزه برای زندگیم رو تا حد زیادی از دست دادم. بعضی از آدما هستن درس دوست ندارن اما تفریح میکنن و از زندگیشون لذت میبرن اما من نه درس میخونم نه از زندگی لذت میبرم ، همینطوری نا امید... در مورد مشکل سکوت هم شاید یه دلیلش این باشه که وقتی تو خونه سکوت میکنم و با بقیه روابط کلامیم به حداقل میرسه کمتر بهم گیر میدن... یا وقتی دعوا میکنن من میرم تو اتاق و محل نمیدم تا ساکت بشن... دیگه عادت کردم به سکوت! به بعضی فعالیت ها علاقه دارم ، رشتم رو هم تا حدی دوست دارم اما نمیتونم کارام رو درست انجام بدم ، در روز کار مفید خیلی کمی انجام میدم ، وقتی بیدارم بیشتر زمانم به طرز عجیبی همینطوری فقط رد میشه! و زیاد هم میخوابم ، ساعت خوابم نا منظمه و صبح ها انگیزه ندارم بیدار بشم!! میترسم نتونم رشتم رو ادامه بدم و لیسانسم رو بگیرم!! هنوزم مشاجره ها و سرکوفت ها و اختلافات با پدرم پابرجاست ، تحمل میکنم اما این باعث میشه انرژی و انگیزم خیلی کم بشه و وقتی از زندگیم راضی نباشم واقعا تلاش برای درس و مهارت خیلی سخت میشه. قدرت تحملم در مدیریت استرس خیلی کم شده ، یادمه قدیما وقتی امتحان داشتیم من قبل امتحان به شدت درس میخوندم اما الآن اینقدر روی روانم فشار میاره که نمیزاره درس بخونم و کاراییم در شرایط فشار به شدت افت کرده... احساس میکنم آدم بی استعدادی نیستم اما واقعا حوصلم نمیاد برم پای کتاب! اگه تو یه درسی ضعیف باشم اوضاع بدتره و اصلا نمیرم سمتش جرئت و توانایی هام رو کلا از دست دادم لطفا راهنمایی کنید چیکار کنم...