با عرض سلام و تقدیم احترام خدمت شما خواهر محترم! ارتباط شما با ما گویای این است که در صدد انتخاب مسیر صحیح هستید و امیدواریم ما نیز راهنمای خوبی برایتان باشیم.
ازدواج مهمترین و سرنوشت‏ سازترین مسئله گستره زندگى هر انسان است. طبیعى است که اگر این امر مهم با در نظر گرفتن همه‏ى جوانب آن و بر اساس تحقیق، آگاهى و شناخت لازم و با رعایت کردن نکات مهمى که در انتخاب همسر باید مدّ نظر قرار گیرد، انجام شود باعث خوشبختى و سعادت انسان در زندگى مى‏ گردد و اگر با این مسئله مهم سطحى و از روى احساسات، که عمرى بسیار کوتاه دارد و در عرض چند هفته یا چند ماه شعلههاى کاذب آن فرو مى‏نشیند انجام گیرد پى‏آمدهاى ناگواری ببار خواهد آورد.
خواهر محترم! ازدواج فقط پیوند دو فرد نیست بلکه پیوند دو خانواده است بنابراین وقتى دو نفر مى‏خواهند با یکدیگر ازدواج کنند باید از جهات گوناگونى کفو و همتاى یکدیگر باشند تا تعادل بین آن دو و خانواده آنها برقرار شود و الاّ مشکلات فراوانى را در پى خواهد داشت. منظور از کفو بودن به طور کلى یعنى این دو نفر از نظر فکرى - اعتقادى، اقتصادى، اجتماعى، فرهنگى، تحصیلى، سنّى، قیافه‏ى ظاهرى و خانوادگى به یکدیگر نزدیک باشند و ناهمگونى در موارد فوق مى‏تواند براى زندگى آینده مسئله ساز باشد.
همچنین توجه داشته باشید که در امر ازدواج نباید قبل از انتخاب، عاشق و دلباخته ‏ى کسى شد (نه پسر نسبت به دختر و نه دختر نسبت به پسر) البته علاقه در حدّى که انگیزه‏اى شود براى انتخاب اشکالى ندارد بلکه لازم است اما اگر این علاقه تبدیل به عشق شد مشکلات زیادى را دارد از جمله اینکه عشق‏هاى این چنینی که جنبه‏ ى شهوانى و احساسى دارد علیرغم اینکه پایدار نیست اما موجب مى‏شود که ما فرد مورد نظر را بخوبى نتوانیم ارزیابى کنیم و نتوانیم جنبه هاى مثبت و منفى او را شناسایى نمائیم لذا چنین عشق‏هایى مى‏تواند بطور کلى قدرت انتخاب را از انسان سلب کند. بنابراین علاقه‏هاى اولیه را باید مهار کرد. اگر بعد از تحقیقات لازم انسان به این نتیجه رسید که فلان مورد مناسب است آنگاه باید علاقه‏ ها را تقویت کرد ولى اگر مورد مناسب نیست یعنى کفو نیست وفقط ظاهر او چشم انسان را گرفته اما سایر شرایط ندارد و حتى اعضاء خانواده نیز موافق نیستند، طبیعى است که در این صورت باید آن علاقه‏ هاى خام اولیه را نیز از صفحه‏ ى دل زدود زیرا دلیلى ندارد به فردى که همسر آینده ما نیست عشق بورزیم و علاقه‏ ى او را در دل خود جاى دهیم.
مراجع گرامی! اکنون خودتان به این نتیجه رسیده اید که ادامه این رابطه و ابراز علاقه راه به جایی نمی برد و شاید موجب آبرو ریزی و خجالت شما در محل کار و خانواده تان شود. لذا توصیه می کنیم چون احتمال عصبی شدن یا برخورد بد پسر وجود دارد بدون اطلاع رابطه را قطع نکنید؛ بلکه یکبار برای همیشه به او بگویید که تا مثلا یک ماه برای او صبر می کنید اگر در ول این مدت از شما خواستگاری رسمی کرد و خانواده را راضی نمود ازدواج می کنید و الا نمی توانید بیش از این معطل بمانید. در طول این مدت نیز علاقه را تقویت نکنید و سعی کنید رابطه را کم کم قطع کنید. چون به ظاهر ایشان نمی تواند در طول یک ماه همه شرایط را فراهم آورد برای همین خودش کوتاه می آید. در پایان برایتان دعا می کنیم از این وضعیت با حفظ آبرو و احترام بیرون آیید. مطمئن باشید اگر از خداوند متعال بخواهید نه تنها از این قضیه کسی خبر دار نمی شود بلکه انشاء الله در آینده نیز زندگی ای سرشار از موفقیت در کنار همسری مهربان را تجربه خواهید نمود.
موفق باشید.

بیشتر بخوانید:
پیامدها و فرجام روابط آزاد زن و مرد (1)