سلام دوست عزیز
خیلی خوشحالم که میبینم تو این سن کم به لزوم مشاوره پی بردی و تلاش داری که عاقلانه به حل مسائلت برسی و ازت کمال تشکر رو دارم که سایت راسخون رو برای مشاوره انتخاب کردی. وقتی سوالتون رو خوندم ناخوادآگاه به یاد شور و حال دوران نوجوانی و خاطرات خیلی از دوستانم افتادم. حالی پر از احساس و شور و شعف بی پایان. روزهایی که فکر میکردیم همه چیز رو باید طبق میل مون بسازیم و همه چیز امکان پذیره و البته گویی حسابی قدرت مند و توانا بودیم. نوجوانی بسیار دوره شیرین و خواستنی ای هست. در کنار این روزهای شیرین پر هیاهو،انواع تغییرات رو در وجودت حس میکنی،هرروز یک اتفاق جدید،اتفاق تو ظاهرت از صورت و اندازه دست و پا گرفته تا تغییر صدا و حال و احوال درونی ت.. و ریشه همه این تغییرات برمیگرده به غدد و هورمون های بدن. یکی از این هورمونها که فعالیت ویژه ای در این دوران داره و حسابی غوغا بپا میکنه هورمونوعشق یا اکس توسین هست. این هورمون در مواقع دیگه هم به مناسبت های مختلف تو بدن ترشح میشه ،اما در دوران نوجوانی در حالت اوجش حدود 18 ماه فعال میشه و کلی باعث تحول رندگی ما میشه و چه عاشقانه ها که تولید نمی کنه. این هورمون توسط غده هیپوفیز ترشح می‌شود و به طور کلی در رشد رفتارهای اجتماعی، واکنش‌های بین فردی و در کنترل اضطراب نقش کلیدی ایفا می‌کند و به دلیل تاثیرش در روابط دو جنس مخالف و ایجاد کشش عمیق بین اونها،توسط دانشمندان هورمون عشق نام گرفته. این هورمون لازمه تا نشون بده که کودک ما بزرگ شده و وارد مرحله ای به نام دیگر خواهی شده و مقدمات مراحل بعدی زندگی در وجودش داره شکل میگیره. محققان می‌گن اکسی توسین روی رفتارهایی از قبیل اطمینان و فداکاری تاثیرگذاره، و برا همینه که وقتی حس میکنی کسی رو دوستش داری،بی چون و چرا تمام حرفها و دستوراتش رو میپذیری و بی چون و چرا حاضری هر کاری رو براش انجام بدی. حالا که به این مرحله شیرین و بیادماندنی رشدی خودتون رسیدید،لازمه حواست باشه که به موقتی بودن اوج این هورموم هم توجه کنی و بدون بعد 18 ماه که این حس و حال فروکش کرد،کاری نکرده باشی که خدای ناکرده پشیمون بشی و لازمه حواست رو جمع کنی که تو بر اون مسلط باشی نه اون برتو. حالا شما هم مثل خیلیای دیگه ناخوداگاه عاشق و دلباخته ی فرد دیگه شدید و دوست دارید بهش برسید. ادما معتقدند عشق و دوست داشتن قشنگ ترین حس انسانی هستش. این حس قشنگ زمانی جاودانه میشه که اصیل باشه نه موقتی و به دلیل تب و تاب هورمونی. عشق و علاقه ای که دلیل داشته ماندگار هم خواهد بود.
با توجه به این توضیحات مطمئنا فهمیدید که میخوام چی بگم. درست حدس زدید،میخوام بگم که اگر واقعا مبخواهید بدونید عشق شما هم اصیل و پایدار هست، باید به خودتون زمان بدید و ببینید آیا در طول زمان بازم همین حس و حال شدید رو دارید؟ (البته به شرطی که خودتون هر روز اون رو پررنگ ترش نکنید) آرزوی هر ادمیه که به عشقش برسه و کنار اون با رضایت زندگی کنه، اما آیا اون معشوقه ی ما هم ،به قدر ما،تمایل به این ارتباط داره و عاشق ماست؟! ایا همیشه کنارمون میمونه؟ ایا واقعا فرد ارزشمندی هست یا فقط چندتا ویژگی ظاهری دلرباش باعث شده نا اینجوری جدبش بشیم و یک دل نه صد دل عاشقش بشیم؟! ایا این جذابیت هاش همیشگی هستش؟
و... و هزار سوال دیگه به نظرتون اگه سمتش برید،اون به شما توجه خواهد کرد؟اون توجهی که شما مبخواهید یا کمتر؟! اگه رد تون کنه یا مسخره،چی میشه؟ اگه الکی تحویل تون بگیره و سوءاستفاده کنه از حس پاک شما، چی؟! اگر شما به همه این سوالها جواب دادید و باز مصمم بودید که به سمت معشوقه تون برید، باید بدونید که هیچ تضمینی برای ازدواج بین تون نخواهد بود. مخصوصا که پسرها دوست دارن خودشون انتخاب کنن نه اینکه فقط انتخاب بشن. اگر هم به رابطه دوستی با جنس مخالف راضی هستید،باید بدونید که صدمه بزرگی به زندگی اینده تون خواهید زد. در هر حال در دنیای امروز هزاران راه ارتباطی وجود داره و به آسونی میشه به ارتباط رسید یا نهایتا انقدر خلاق خواهید بود که خودتون ی مسیر جدید بسازید، اما بدونید که خداوند زن رو مظهر ناز آفریده تا برتخت بخت بشینه و مردها بیان به نازکشی و درخواست.غرور زنانه و عفت شما باعث پاکدامنی و عرت شما میشه و اگه بتونید عشق هورمونی تون رو خوب کنترل کنید،پاداش عظیمی پیش خدا خواهید داشت و مطمئنا مسیرهای بهتری براتون باز خواهد شد. اگر تمایل داشتید عشق تون رو مهار کنید میتونید از روشهای زیر کمک بگیرید: