سلام برشما همراه گرامی.
سپاسگذارم از شما بجهت اینکه سایت ما رو برای مشورت انتخاب کردی، و به ما اعتماد داشتی. در ابتدا ازدواجت رو تبریک میگم و از صمیم قلب آرزوی خوشبختی برات دارم. دوست عزیزم،پیامت حاکی از این هست که به عنوان یه خانم وظیفه شناس دغدغه مند نیازهای همسرت هستی و از طرفی شرایط و عرف، باعث محدودیتت شده. در پاسخ به سوال و نگرانیت چند نکته عرض میکنم امیدوارم مسیر رو برای تو روشن کنه.
1. دغدغه شما بسیار بجاست و این نشان از هوشمندی و وطیفه شناسی شماست.
همونطور که لازمه شما نسبت به نیازهای همسر شرعی تون ، مسئول باشید ،لازمه شرایط خاص موجود رو رعایت کنید. عرف و تجربه نمیپذیره که شب زفاف قبل از عروسی ،اتفاق بیفته و توصیه شده که اندکی صبر پیشه بشه. مخصوصا که شما تازه عقد کردید و هنوز به ثبات نرسیدید. اگر کمی خویشتن داری کنید و این مراسم رو به تاخیر بیندارید کاملا به نفع شما و اینده شماست. هر اتفاقی ممکنه بعدا شما دو پشیمان کنه. در این راستا لازمه شما هم مدیریت روابط همسران رو بپذیرید و بخاطر شب نماندن ها،از او ناراحت نشید و با کمتر تحریک شدن همسرتون و فشارهای ناشی از اون،به گونه ای به او کمک کنید.
2. شما لازمه در مورد خاص رابطه زناشویی مراقبت کنید ولی در معاشقه و لذتهای مقدماتی ازاد هستید. توجه به این امر میتونه کمک خوبی برای همسرتون باشه.
3. لازم نیست این مسئله رو با مادرتون مطرح کنید یا اگر مطرح کردید مخالفت ایشون رو به اطلاع همسرتون نباید برسانید تا اینگونه باعث دلگیری و.. نشه. شما حالا برحسب صمیمیت زیاد از مادرتون مشورت گرفتید،خیلی خوبه ولی همیشه خروجی مشورت نظر شخص "شما" خواهد بود نه نظر مشورت دهنده،حتی اگر شما نظر او را بدون چون و چرا پذیرفته باشید. مخصوصا که توجه داشته باشید قرار این اقا از این به بعد تا پایان عمرش مثل یک عضو دایمی و همانند فرزند برای او باشه و لازمه محبت بین اونها ایجاد بشه نه فاصله و کینه اون هم در ماه های اول ارتباط. اینجا اگر شما مادرتون رو به عنوان بزرگترین مخالف معرفی کنید، علاوه بر اختلاف برای اینده خودتون هم خوب نخواهد بود و فرد دهن بین و .. معرفی خواهید شد.