با سلام و عرض ادب خدمت شما مادر محترم. بیان کردین "دختر 21 ماهه ای دارید که خیلی به شیر وابسته است از شیر بگیرید یا بگذارید 24 ماهش تمام شود": مدت شیردهی در جوامع مختلف، متفاوت هست. در جامعه ی ما مادران 2 سال کامل شیر می دهند البته گاهی اوقات چند ماه زودتر یا با تاخیر. بعضی وقت ها مشاهده می شود کودکی که از شیر مادر تغذیه می کند به اندازه ی کافی رشد نکرده و پزشک پیشنهاد می دهد زودتر بچه از شیر گرفته شود تا کودک رو به غذا آورد. آنچه شما باید به آن توجه کنید این هست که رغبت و تمایل کودک به غذا و آبمیوه و نوشیدنی های دیگر را افزایش دهید تا موقع شیر گرفتن، بتوانید جای گزین های مناسبی برایش داشته باشید.
- با توجه به اینکه فرزندتان به شیر خیلی وابسته است طبیعتا گرفتن یکباره هم برای شما و هم برای کودک دشوار است. بنابراین بهتر است کودک را به تدریج از شیر بگیرید. به این صورت که در طول روز میزان دسترسی کودک به سینه مادر کمتر شود. مثلا مادر لباس های جلو بسته بپوشد.
- صبح‌ها وقتی کودک از خواب بیدار شد به او شیر دهید و نوبت بعدی را تا جایی که امکان دارد به تأخیر بیندازید. در این حالت خود به خود، تعدادی از دفعات شیردهی حذف می‌شود. البته باید این زمان را با خوراکی‌های مقوی و میوه‌ها پُر کنید. اگر گرسنه بماند حتماً باز هم به سراغ شما می‌آید.
- بسیاری از متخصصان می‌ گویند برای اینکه تدریجی این کار را انجام دهید اول باید شیری را که وسط روز می خورد، قطع کنید، بعد شیر صبح و در نهایت شیر وعده شب. این آخری از همه سخت‌ تر است چون تبدیل به چالشی بزرگ می شود و ممکن است کودک نخوابد. برای ساده‌ تر کردن کار، قبل از خواب کارهای دیگری مانند حمام کردن، کتاب خواندن و تکنیک‌ های آرامبخشی انجام دهید و حواس کودک را پرت کنید. نکته ی بعد بیان کردین کودک بهانه گیر و لجباز هست و اشیا را پرتاب می کند:
- کودکان، خواسته ها و نیازهای زیادی دارند، اما مهارت لازم برای انتقال این خواسته ها به دیگران را ندارند، چون مغز آن ها به اندازه ی کافی رشد نکرده و مهارت های کلامی به خوبی شکل نگرفته است، با وسایل دیگری این کار را انجام می دهند: با گریه کردن، قشقرق به پا کردن و فریاد زدن، پرتاب کردن اشیا، مو کشیدن، چنگ زدن و... این رفتارها از ویژگی های رشدی بچه ها محسوب شده و رفتاری طبیعی در این سن است.
- کودک گاهی برای به دست آوردن استقلال، لجبازی می‌کند. بنابراین نباید به صورت مستقیم کودک را از خواسته هایش منع کنید که او آشفته شود و مقاومت کند. در واقع ما خیلی وقت ها می توانیم با ترفندهای آگاهانه جلوی قشقرق کودک را بگیریم بدون اینکه آسیبی به روان خود و کودک بزنیم. مثلا محیط امنی را برای کودک فراهم کنیم که لازم نباشد دائم به او امر و نهی کنیم. بنابراین اگر کودک تمایل دارد بازی کند یا فعالیتی انجام دهد که برای او آسیب و خطری ندارد، او را منع نکنید. در واقع تا حدی آزادی های کودک را بپذیرید، اینگونه از بسیاری از عوامل زمینه ساز رفتارهای نامناسب کودک، پیشگیری می شود.
- بسیاری از رفتارهای نامطلوب کودکان، صرفا برای جلب توجه هست. برای اینکه کودک نخواهد از راه نامناسب، این کار را کند بهتر است حداقل نیم ساعت وقت با کیفیت به کودک خود اختصاص دهید و بازی یا فعالیت مورد علاقه ای باهاش داشته باشید البته بدون اینکه سرزنش، فریاد و یا نصیحتی کنید که کودک، اینقدر توجه از مادر کسب کند که نیازی نباشد از طریق گریه و لجبازی این را کسب کند.
- زمانی که کودک می خواهد از طریق نامطلوب و با گریه کردن و جیغ زدن به خواسته اش برسد، تحت هیچ شرایطی کوتاه نیایید و تسلیم نشوید و خواسته اش را اجابت نکنید. به مرور زمان کودک درک می کند از این طریق نمی تواند حرف خود را به کرسی بنشاند. البته اوایل شاید سخت به نظر برسد و نیاز به صبر و حوصله هست. و در نهایت، با آگاهی از مراحل رشدی کودک و با دانستن چند نکته کوتاه و البته کمی صبر و حوصله می توان لجبازی ها و منفی کاری های کودک را به شدت کاهش داد.
با آرزوی لحظاتی شاد برای شما