سلام و احترام خدمت شما مادر گرامی. بیان کردین در برابر کودک یکی دوساله که عادت به کتک زدن کرده، چه اقدامی انجام دهیم: کودک نوپا وقتی شرایط به هر دلیلی مطابق میلش نباشد، احساس ناکامی میکند، عصبانی میشود و چون توانایی ابراز و بیان احساسش را ندارد، خشم خود را به صورت کتک زدن، گریه کردن، پرتاب کردن، جیغ زدن و.... نشان می دهد.
- زمینه های بروز پرخاشگری و کتک زدن کودک خود را شناسایی کنید تا بتوانید از موقعیت های تنش زا جلوگیری کنید. مثلا کودکان زمانی که خسته، گرسنه، بیخواب هستند تحریک پذیرترند. یا زمانیکه با کودکی تنهاست که اسباب بازی مورد علاقه ی فرزندتان را در دست دارد یا با او بازی نمی کند و ... در این زمان ها، سعی کنید اطراف کودک باشید تا از بروز رفتار نامناسب بتوانید جلوگیری کنید.
- یکی از مهم ترین عوامل پرخاشگری و کتک زدن کودکان، آن است که والدین پس از جیغ زدن و راه انداختن سر و صدا در مقابل کودک تسلیم میشوند. در واقع کودک یاد می گیرد هر موقع دربرابر خواسته هایش، با ناکامی مواجه شد بهترین راه گریه کردن، قشقرق به پا کردن، پرخاشگری، دست بلند کردن به سمت والدین هست و او می آموزد هرچه بیشتر سر و صدا و جنجال به پا کند، مزایا و امتیاز بیشتری کسب می کند و به این ترتیب این رفتار نامطلوب افزایش می یابد.
- وقتی دست بلند می کند، بهتر هست شما دستش را بگیرید و با قاطعیت و اقتدار به او بگویید اجازه این رفتار را به تو نمی دهم. طوری که این ناراحتی در چهره یتان نمایان باشد که بچه متوجه شود که رفتارش باعث رنجش شما شده است. و همچنین هر زمان که کودک اقدام به زدن شما کرد بلافاصله محیط را ترک کنید و برای مدتی کودک را نادیده بگیرید. در واقع زمانی که کودک می خواهد از طریق نامطلوب به خواسته اش برسد، تحت هیچ شرایطی کوتاه نیایید و تسلیم نشوید و خواسته اش را اجابت نکنید. به مرور زمان کودک درک می کند از این طریق نمی تواند حرف خود را به کرسی بنشاند. البته اوایل شاید سخت به نظر برسد و نیاز به صبر و حوصله هست.
- کودکی که اغلب مورد غفلت واقع می شود ممکن است پس از مدتی کشف کند که اگر جنگ و دعوا راه بیندازد و دیگران را بزند، در مرکز توجه دیگران قرار می گیرد. بنابراین لازم هست به کارهای خوبش عکس العمل مناسب نشان دهید و او را تشویق کنید و به او جایزه دهید. کارهای منفی را در مواقعی که آسیب زا نیست نادیده بگیرید تا رفتارهای مناسب تقویت شود و این کار توجه طلبیش ارضا می کند و نیازی به جلب توجه منفی پیدا نمی کند.
- روزانه حداقل نیم ساعت وقت با کیفیت برای فرزند خود بگزارید و با او بازی مورد علاقه اش را انجام دهید و در این مدت اصلا به کودک امر و نهی و سرزش نکنید و اجازه دهید تا حسابی به او خوش بگذرد. این امر ارتباط شما را با فرزند تقویت می کند و در کاهش رفتارهای نامناسب بسیار تاثیرگذار هست.
- با توجه به اینکه در این سن کودک نیاز به استقلال دارد اگر می خواهیم کودک نوپا لجباز نشود لازم است محیط او را امن کنیم، نه اینکه وسایل دم دست او باشد و از او بگیریم؛ به عبارت دیگر نباید با انواع منع شدن روبرو شود و مرتب "نکن" و "دست نزن" را بشنود. بلکه سعی کنیم پیرامون کودک را از وسایل شکستنی، خطرناک، قیمتی دور کنیم و به جای مخالفت کردن مستقیم، حواس کودک را پرت کنیم. و در نهایت، با سبک فرزند پروی مناسب، اگاهی از مراحل رشد، و با صبر و حوصله می توان بسیاری از مشکلات رفتاری کودک را کاهش داد.
با آرزوی موفقیت برای شما