سلام و احترام خدمت شما والد گرامی . بیان کردین "دختر ده ساله ای دارید که در برابر والدینش بسیار مقاومت می کند و بسیاری از رفتارها را حس می کنید عمدا انجام می دهد": علاوه بر اینکه ژنتیک نقش مهمی در خلق و خوی افراد دارد، محیط پیرامون مثل شیوه ی فرزند پروری، نحوه ی برخورد پدر و مادر با کودک، ...تاثیر مهمی در شکل گیری رفتارهای کودک دارد. یعنی یکی از نکات مهمی که ما روانشناسان برای علت رفتارهای کودک مورد بررسی قرار می دهیم، نوع برخوردها، واکنش ها، تعاملات و.... والدین با کودک هست.
-آیا به نیازها و خواسته های دخترتان، در حد نرمال پاسخ می دهید؟
- آیا به فرزند خود زیاد امر و نهی می کنید و از جملات دستوری استفاده می کنید؟
- آیا در دعوا که بین خواهر و برادر رخ می دهد، بیشتر طرف فرزند کوچکتر را می گیرید؟و ..
- امروزه مهم ترین امر در تربیت کودک، تقویت رابطه والد- فرزند هست. اگر با فرزندمان رابطه خوبی نداشته باشیم، روش های دیگر جواب گوی نیست. حداقل نیم ساعت زمان با کیفیت برای فرزندتان بگذارید و هر بازی و فعالیتی که دوست داشت با او انجام دهید. حتی می توانید در این مدت با او صحبت کنید و به حرف هایش گوش دهید. البته در این زمان هر گونه سرزنش، مواخذه، نصیحت ممنوع است. هدف این هست که فرزندتان شما را به عنوان یک دوست، لحظاتی در کنار خود ببیند و در این زمان به او خوش بگذرد. اگر این امر اتفاق بیفتد، ارتباطش با شما صمیمی تر می شود و در تغییر و اصلاح بسیاری از مشکلات رفتاری بسیار موثر است.
- گاهی اوقات دیده میشود که بعضی بچه ها صرفا برای جلب توجه شروع به لجبازی و پرخاشگری می کنند. این جور افراد چون هیچ تشویقی از سوی والدین برای رفتار خوبشان در نظر گرفته نمیشود. سعی می کنند از طریق منفی توجه دیگران را به خود جلب کنند. بنابراین لازم هست شما والدین عزیز، به کارهای مثبت و مطلوب او پاداش دهید و حس ارزشمندی و خوب بودن را در فرزندتان پربار کنید.
- در لجبازی و دعوایی که بین او و برادرش روی می دهد، اگر ترس از صدمه و آسیب وجود ندارد، دخالتی نکنید تا خودشان یاد بگیرند مسائلشان را حل کنند. گاهی دخالت شما و طرفداری کردن از یکی از آن ها، تنش و حس حسادت یکی از طرفین را بیشتر می کند. و پند و اندرز و نصیحت هم هیچ اثری ندارد.
- اینکه وقتی کسی به منزلتان می آید رفتارهای دخترتان بدتر می شود به خاطر این هست که بچه ها اغلب می دانند والدین در جمع و مهمانی، با آن ها رفتار همیشگی را ندارند و اگر خطایی هم کنند، والدین در حضور دیگران با او بحث و جدل شدیدی نخواهند داشت، به خاطر همین از این موقعیت ها برای سرپیچی و حاضرجوابی استفاده می کنند. و در نهایت، با توجه به مشکلات رفتاری متعددی که از دخترتان بیان کردین، لازمه جهت بررسی بیشتر به روانشناس مراجعه کنید.
موفق و پیروز باشید.