سلام و عرض ادب خدمت شما همراه گرامی سایت راسخون. اوقات شما هم بخیر و شادی.
در ابتدا از دست دادن پدرتان را به شما تسلیت میگویم و امیدوارم بهشت نصیب شان باشد. مشخص است که دلتنگ پدرتان هستید و مشاهده جای خالی او سبب مرور خاطرات تلخ و شیرینتان میشود. فکر میکنید انقدر که باید و شاید فرزند شایسته ای برای پدرتان نبودید و اگر درست عمل میکردید، اکنون تمام خاطرات تان مثبت بود.
دوست جوان، مرور خاطرات و قضاوت درباره عملکرد خود با گذشتگان و عزیزان، و حتی سرزنش در اشتباهات، کاملا طبیعی ست و نشانه میزان علاقه و محبت شما به ایشان است. و البته همه افراد چنین حالتی را تجربه میکنند. برای رهایی از احساس گناه ها در مورد خطاهای تان، توصیه میکنم ابتدا خود را ببخشید و قبول کنید که هر فردی اشتباه میکند مهم این است که خطای خود را بپذیرد و درصدد جبران باشد. جبران شما نیز این است که با هدیه کردن ثواب اعمال و خیرات در حق پدر و حضور در مزار او و..‌، ایشان را از خود شاد کنید. بدانید که والدین نسبت به فرزندان اغماض زیادی دارند و به دلیل محبت و رافتی که دارند، به راحتی خطاهای فرزندان را نادیده می گیرند. این یعنی مطمئنا پدر شما نیز به دلیل شناختی که از روحیات شما داشته و همان محبت والد فرزندی، شما را بخشیده و شاید اصلا ان خطاها را ندیده باشد. پس فقط به خاطرات خوب گذشته فکر کنید و در صورت خطور اشتباهات، به خود سخت نگیرید و با انجام کار خیر و پرداخت صدقه برای پدرتان، از اشتباه خود عذرخواهی کنید.
در پناه حق و عاقبت بخیر باشید.