مادر مهربان سلام، کنجکاوی جنسی تقریباً از سه سالگی شروع می شود و تا 6 سالگی ادامه دارد و بسته به واکنش بزرگترها این کنجکاوی در 7 سالگی و بعد از آن به دست فراموشی سپرده می شود و تا زمان نوجوانی نهفته باقی می ماند، به جای اینکه واکنش احساسی یا نگرانی به این موضوع نشان بدهید از شکل یک آدم یا از یک عروسک استفاده کنید و هر کدام از قسمتهای مختلف بدن را اسم ببرید مثلاً این چشم است و برای دیدن به کار می رود، این دست است و برای برداشتن وسایل و کمک به ما است. تا به قسمت تناسلی می رسید و می گوئید این برای این است که ما ادرار کنیم. تا همین جا کنجکاوی های ذهنیش برطرف می شود و در این قسمت می توانید توضیح بدهید که اما نباید کسی این قسمت بدن را لمس کند و فقط مامان می تواند چون باید شما را بشورد. تو نباید به هیچ کس اجازه بدهی این کار را بکند چون ما باید از بدنمان محافظت کنیم و ما هم اجازه نداریم به بدن کسی دست بزنیم حتی اگر او از ما بخواهد. این جملات را با تأکید بگوئید و در چشمهایش نگاه کنید تا مطمئن شوید حرف شما را فهمیده است. بعد دیگر این موضوع را فراموش کنید او را زیاد در بغل خودتان بگیرید و رابطه مادرانه تان را با او حفظ کنید. این یک قسمت از دوران رشد بچه هاست، نگران نباشید با رفتار ملایم تر از بین می رود.باید اضطراب ها ونگرانیهای او را کم کنید. با او به پارک بروید،برایش کتاب بخوانید،هم صحبت او باشید وبه نیازهایش به موقع پاسخ گویید. طبق آخرین مدارک پزشکی موجود اکثر کودکان از 3 تا 4 سالگی به بعد کنترل ادرار خود را به دست می آورند و قبل از این زمان، خیس کردن شلوار و لباس طبیعی است و انتظار نداشته باشید که کودک سه ساله ی شما کنترل خوب و بدون نقصی داشته باشد و یا قبل از مدفوع کردن شما را مطلع کند. معمولاً پسر بچه ها به علت بازیگوشی کنترل ادرار یا مدفوع خود را فراموش می کنند. البته همیشه کنترل مدفوع برای بچه ها سخت تر از کنترل ادرار است. هر گاه شلوار خود را آلوده کرد از هرگونه عکس العمل پرخاشگرانه و تند خودداری کنید و فقط به او آرامش دهید. حوصله داشته باشید او بزرگتر خواهد شد و کنترل خود را پیدا خواهد کرد. باز هم متذکر می شویم که مراقب باشید خاطره بد و یا دلخراشی از دستشوئی و ادرار کردن برایش ایجاد نکنید. شما باید در انتظار او باشید که حتی وقتی که کاملاً به توالت رفتن عادت کرده، گهگاه ولی نه بطور منظم در زمان روز شلوارش را خیس می کند این موضوع حتی تا سن 5 یا 6 سالگی هم دیده می شود. به خصوص زمانیکه بچه خسته، هیجان زده یا نگران باشد اگر بتوانید این اتفاق هایی که می افتد را نادیده بگیرید کم کم از تعداد این موارد کاسته می شود وقتی بچه ها بزرگ می شوند خودشان از همه بیشتر ناراحت و رنجیده می شود اما اگر با این حالت شما هم ناراحت شوید و جیغ بزنید و عصبانی بشوید، بچه را تشویق می کنید تا با شما وارد جنگ قدرت شود و این حالت خیلی بیشتر از مسأله ادرار کردن او زیان آور است. بچه شما سه ساله است و در حقیقت در ابتدای یادگیری آداب دستشویی رفتن، بجای لجبازی با او و نشان دادن ناراحتی خودتان می توانید آموزش استفاده از توالت یا لگن را شروع کنید، محل توالت خانه را بررسی کنید و تا جایی که ممکن است آن محیط را با چند اسباب بازی کوچک، صابون کودک، حوله با نقش های کارتون و یک جفت دمپایی جدید، جذاب تر کنید، کودک را وادار نکنید از سنگ توالت استفاده کند به تدریج رفتن به دستشویی را با هم تجربه کنید. زمانهایی که فکر می کنید موقع دستشویی رفتن اوست را مد نظر داشته باشید و با بازی و تشویق او را به دستشویی ببرید، هر وقت با موفقیت این کار را انجام داد او را تشویق کنید، بغلش کنید و به بابا بگوئید که بچه مان خودش دستشویی رفته و ما می خواهیم جشن بگیریم این خیلی در یادگیری نقش دارد، اگر اشتباه کرد و لباسش را خیس کرد نه تنبیه می کنید و نه انتقاد می کنید بلکه فقط نادیده می گیرید. اضطراب در آموزش توالت به بچه منتقل می شود و تأثیر منفی روی یادگیری او می گذارد. پس این را بخاطر داشته باشید آموزش نباید خشن و پر تنش باشد. به جای غر غر کردن، تشویق و به جای تنبیه، تحسین کنید. خیلی زود متوجه می شوید که فرزندتان یاد گرفته از دستشویی استفاده کند. موفق باشید. اين سوال توسط فرهنگسراي پرسش پاسخ داده شده است . www.porsesh.ir