باسلام و احترام. لطفا بفرمایید پیرچشمی چیست؟ برای فردی مانند من که 38 سال سن دارم؛ چه چیزهایی آنرا به...
باسلام و احترام. لطفا بفرمایید پیرچشمی چیست؟ برای فردی مانند من که 38 سال سن دارم؛ چه چیزهایی آنرا به تعویق می اندازد ویا از میزان آن می کاهد.
مشاور: hassan najafi
پير چشمي : در هنگام مطالعه، عدسي با تغيير انحنا خود اين امکان را ايجاد مينمايد که بتوانيم اجسام نزديک را بخوبي ببينيم. اين قابليت از سن 40 تا 45 سالگي به بعد، کاهش مييابد و بنابراين پير چشمي عارض ميگردد، بدين معنا که براي ديد نزديک و مطالعه نياز به عينک جداگانه خواهد بود. هرگاه فردي به نزديک نگاه ميکند، انقباض عضله سيلياري، کشش عدسي را کم ميکند و لذا عدسي کرويتر شده و قدرت انکساري بيشتري پيدا ميکند و تصوير جسم نزديک را بر شبکيه مياندازد (عمل تطابق). در نگاه به دور عکس اين حالت اتفاق ميافتد. با پير شدن و کاهش حالت ارتجاعي عدسي ، قدرت تطابق آن کاهش مييابد و فرد تار ميبيند.اين همان حالتي است كه به آن پير چشمي گفته مي شود. اولین علائم، به طور معمول این است که فرد مجبور است برای بهتر دیدن کتاب، روزنامه، مجله و یا هرگونه نوشته چاپی آن را دورتر از صورت و چشم خود نگه دارد و حتی الامکان تا جائی که می تواند از طول بازوان یا دستان خود برای دور نگه داشتن آن مطلب کمک بگیرد تا بتواند نوشته مزبور را بهتر ببیند و یا قادر به خواندن نوشته های پیامک همراه خود شود. گاه نیز زمانی که فرد مجبور می شود مدت طولانی تری بدون کمک گرفتن از وسیله مناسبی مانند عینک یا …. از دید نزدیک ناقص خود استفاده کند به علائمی مانند سردرد یا احساس خستگی چشم ها دچار خواهد شد. به طور سنتی معمول ترین روش درمان پیرچشمی، استفاده از عینک های پیرچشمی است. این عینک ها به طور کلی در دو فرم ارائه می شوند؛ عینک هایی با قاب کامل که در آنها کل لنز عینک مسئول اصلاح پیرچشمی بیمار است و عینک های نیم چشم که به صورت عینک های باریک و نیمه ای هستند که کمی پائین تر و نزدیک تر به نوک بینی قرار می گیرند. به نظر می رسد که علت بروز پیرچشمی نوعی ضعف تدریجی پاسخ ارتجاعی یا کشسانی عدسی چشم انسان در مقابل اشیائی است که به سمت چشم نزدیک می شود. زیرا که در انسان زیر ۴۰ سال، عدسی چشم قادر است که در حالتی پویا، متناسب با نزدیک شدن اشیاء دور به سمت چشم با تغییری که در شکل و تحدّب آن ایجاد می شود، قدرت های انکساری متعددی را اعمال کرده و بالطبع قابلیت پاسخگوئی تطابقی مناسبی جهت فوکوس کردن تصویر نهائی شیئی نزدیک روی شبکیه چشم انسان را فراهم کند ولی به مرور زمان و پس از ۴۰ سالگی به دلایلی که چندان هم مشخص نیست از توانائی چنین قابلیتی کاسته شده و در نهایت عدسی چشم قادر به پاسخ تطابقی متناسب با اشیاء نزدیک شده به چشم نیست.