دوست گرامي همسر شما ظاهرا احساس نياز شديدي به شما و كمك شما دارد و اين ممكن است ناشي از عواملي مانند : علاقه زياد ، تحت تاثير اطرافيان ، احساس نياز به درد دل كردن و تخليه عاطفي و .... باشد . به هر حال شما مي توانيد ارتباط هاي خود را برنامه ريزي كنيد و از تلفن كمتر استفاده كنيد . سعي كنيد مثلا در هفته چند ديدار را با ايشان برنامه ريزي كنيد و شرط كنيد كه تماسهاي تلفني به حد اقل برسد . البته دوست گرامي بايد اين رفتار شما با ظرافت انجام بگيرد كه مشكل خاصي بوجود نيايد . سعي كنيد نيازهاي دورني ايشان را شناسايي كنيد و با كمك يكديگر اين نيازهارا بر آورده كنيد تا تعادل در ايشان شكل بگيرد . طوري برخورد كنيد كه در شخصيت و روابط خود در زندگي مستقل باشيد و از مقايسه بپرهيزيد . دوران عقد بهترین فرصت برای شناخت همدیگر است پس سعی کنید در این دوران علاوه بر شناخت بیشتر نسبت به خودتان تا آنجایی که امکان دارد همسرتان را هم بشناسید و بعد بر اساس شناختی که از خودتان و ویژگی های همسرتان پیدا می کنید رفتار کنید. در زير نكاتي به عنوان راهكار به شما ارائه مي شود : مهارت هایی که برای بهتر شدن روابط شما و همسرتان لازم است را در چند نکته بیان می کنیم: 1. مهارت گوش دادن همدلانه در زندگی مشترک: هم زن و هم مرد توقعاتی از یکدیگر دارند، هر کدام از آن ها نیازها و خواسته هایی دارند که باید برآورده کنند. ما باید یاد بگیریم که به حرف های طرف مقابل مان گوش کنیم. خودمان را جای طرف مقابل قرار دهیم و با تمام وجود سخنانش را بشنویم و تا آنجائی که برایمان امکان دارد در جهت انجام وظایف و رفع نیاز همسرمان تلاش کنیم. پس قدم اول اینکه به صحبت ها، نیازها و توقعات همسرتان خوب گوش کنید و تا آنجائی که امکان دارد در جهت رفع نیاز او تلاش نمائید. 2. توجه همدلانه: زن و شوهر باید بدون قید و شرط به یکدیگر علاقه داشته باشند و بتوانند رفتار فرد را از شخصیتش جدا کنند. متأسفانه برخی زنان رفتارهای ناشیانه و نامطلوبی در مقابل همسر خود دارند. مثلاً اگر روزی همسرشان دیر به سر وعده رسید بدون مقدمه و با زبانی سرشار از نیش و کنایه به شوهرشان می گویند: (تو آدم وظیفه نشناسی هستی، تو به من اهمیت نمی دهی، تو برای من ارزش قائل نیستی و ...) با این نگرش شخصیت همسر و شوهر خود را خرد می کنند. اگر زنی شخصیت همسرش را خرد کند دیگر نمی تواند روی اصلاح رفتار شوهرش امیدوار باشد. پس باید بین رفتار و شخصیت فرد تمایز قائل شویم. برای این منظور اگر انتقادی از همسرتان دارید با زبانی نرم و لیّن صحبت کنید، از او و سایر صفاتش تعریف کنید و با لحنی آرام و متین مثلاً به او بگوئید (من احساس می کنم این رفتار نابجا بود) 3. گفتگوهای شما باید صمیمانه باشد. گله، شکایت و خواسته های خود را قشنگ بیان کنیم. صمیمانه صحبت کنیم و صحبت های ما بر مبنای احترام متقابل باشد. نباید در حرف زدن ها شخصیت طرف مقابل را خرد کنیم. چنانچه در زندگی انتقادی از همسر خود داشته باشیم می توانیم سه راهکار در پیش بگیرید: راهکار اول اینکه اصلاً این انتقاد را با همسرمان در میان نگذاریم. با این روش به مرور زمان نسبت به طرف مقابل خود احساس دلخوری کرده و کم کم و با انباشته شدن موارد دیگر ناگهان در یک موقعیت نامناسب مثل یک آتشفشان فروان می کنیم و اطرافیان خود را آتش می کشیم. پس راه اول مناسب نیست. راهکار دوم اینکه با لحنی تند و تهدید آمیز به طرف مقابل خود حرف بزنیم و با این کار شخصیت او را خرد می کنیم. وقتی شخصیت او خرد شد او به لاک دفاعی می رود و دیگر هیچ گونه نمی توانیم رفتارش را تغییر دهیم و بنای لج و لجبازی آغاز می شود که این هم مناسب نیست. اما راهکار سوم اینکه رفتار ما روان شناسانه، قاطعانه و با رعایت احترام متقابل باشد. با این روش هم انتقاد خود را با شیوه ای مناسب بیان کردیم و هم شخصیت و احترام شوهرمان را حفظ نمودیم. دوست عزیز شکل گیزی یک ارتباط صحیح میان شما و همسرتان زمان می برد. صبور باشید، کتاب هائی که در انتهای پاسخ معرفی می کنیم را مطالعه کنید و در صحبت کردن ها و گفتگوهائی که با همسرتان دارید با زبان احساستان حرف بزنید نه بر مبنای شخصیت طرف مقابل. اگر شخصیت همسر شما زیر سؤال رفت او به لاک دفاعی فرو می رود. اما اگر از مسئله ای ناراحت بودید و ناراحتی خود را به این شیوه بیان کردید و گفتید (من احساس می کنم که تو تغییر کردی، من احساس می کنم تحقیر شدم ...) با این طرز بیان فرد مقابل منفعل می شود و روی صحبت های شما حساس شده و کاملاً به حرف هایتان گوش خواهد دارد. پس لحن حرف زدن خود را تغییر دهید و در زمان و وقت معین و مناسب صحبت کنید. نکته مهم اینکه مردها به دنبال اقتدار هستند و زنها دوست دارند محبوب دیگری باشند.