(احتیاط واجب) در مواردی است که مجتهد به نظر خاص فقهی نرسیده است؛ ولی بنا بر آنچه که در دست دارد درمورد مذکور احتیاط را ضروری می‏بیند؛ یعنی مکلف باید آن را مراعات کند و یا به مجتهد دیگری ـ که در همان مسألهدارای فتوا است ـ مراجعه کند. در (احتیاط مستحب) عمل به مقتضای آن لازم نیست ولی مراعات احتیاط خوباست؛ گرچه به درجه ضرورت و وجوب نرسیده است.