با سلام و تشکر از انتخاب ما خانم گرامی ، سنی که دخترتان در آن قرار دارد سن بلوغ است یعنی اوج احساسات و عواطف . هرچه با او بیشتر بجنگید مصممتر خواهد شد . دخترتان را نزد یک روانشناس ببرید . اجازه دهید اوبه این مسئله رسیدگی کند . چرا که بر خلاف شما ، او هیچ نسبتی با فرزندتان ندارد . نه دوستش است و نه والدینش . لذا احتمال اینکه دخترتان به سخنان او گوش فرا دهد بیشتر است . در ضمن انتظار نداشته باشید روانشناس او را نصیحت کند چون این کار او نیست . او میتواند اعتماد دخترتان راجلب کند و سپس منفعت و ضررهای این رابطه را برای او روشن کند . انشاله او را به فکر وادارد و مسئله برطرف خواهد شد .