باسلام. برادر گرامی یکی از کارهایی که نوزادان به خوبی از عهده ی آن بر می آیند، گریه کردن است. تمام کودکان گریه می کنند و این که می پندارید بعضی از نوزادان همیشه آرامند اشتباه است . منتها برخی بیشتر ، برخی کمتر. نوزادان تا زمانی که نتوانند با کلام نیازهای خود را برآورده کنند گریه می کنند، و مادر با توجه به نوع گریه های کودک می تواند تشخیص دهد گریه ی کودک ناشی از چیست؟ بهتر است در مرحله ی اول فرزندتان را نزد یک متخصص کودک ببرید و از سلامت جسمی او مطمئن شوید، در بعضی مواقع یک بیماری جسمانی مانند قولنج کودکانه که موجب دل درد کودکان می شود درد زیادی را برای آنها ایجاد می کند و به تبع نوزاد راه دیگری جز گریه کردن ندارد. پس از گذشت چند ماه بسیاری از مادران می توانند گریه ناشی از گرسنگی ، عصبانیت، خیس بودن پوشک و بدخلقی را از هم تشخیص دهند. بعضی از افراد اعتقاد دارند با بغل کردن کودک او را لوس کرده اید. اما این گفته تا حد زیادی صحیح نیست. کودکان تا سه ماه لوس نمی شوند. نوزادان ابتدایی ترین برداشت از دنیا و ارتباطات را از پاسخ های اطرافیانشان به دست می آورند اگر به انها توجه محبت آمیزی شده باشد، این برداشت سعادتمندانه خواهد بود. با این حال کودکان 5 ماهه و بزرگتر ممکن است یاد بگیرند که برای جلب توجه گریه کنند. این انسان های کوچک دوست دارند که با پدر و مادرشان و دیگر اعضاء خانواده باشند. بنابراین وقتی در می یابند که به محض اینکه صدا بزنند کسی پاسخ خواهد داد و تنها دست آویز برای صدا زدن گریه کردن است، چرا چنین نکنند تا انها را بغل کنید.. پس لازم است در این زمان معقول باشید، زمانی که می دانید خطری او را تهدید نمی کند، گرسنه نیست، خودش را خیس نکرده است، درد نمی کشد و بیمار نیست و تنها بدقلقی می کند، بد نیست که چند دقیقه برای جلب توجه شما صبر کند . او را روی تخت یا گهواره بخوابانید آرام حرکت دهید و یا از موسیقی کودکانه یا آرام در کنار گوشش استفاده کنید تا توجهش جلب شده و به تدریج آرام شود. موفق شوید.