باسلام . خواهر عزیزم تا زمان 2 سالگی سینه ی مادر یکی از منابع مهم ارامش و دلبستگی کودک به شمار می رود پس نباید به یکباره و با شیوه های نادرست برخی افراد همچون فلفل زدن، با سیر آغشته کردن و ... او را از این منبع محروم کرد. پس لازم است پیش از اقدام، به چند نکته ی زیر توجه کنید: 1- از همزمانی شیر گرفتن کودک با موقعیت های استرس آور و فشار روحی کودک (آموزش توالت رفتن، جداسازی برای خواب، تعویض خانه، ترس و ...) بپرهیزید. 2- از مسافرت و ترک کردن کودک برای از شیر گرفتن بپرهیزید. این عمل فشار روحی زیادی را برای کودک در پی خواهد داشت. 3- از شیر گرفتن کودک به معنای قطع ارتباط عاطفی مادر با فرزند نیست، بنابراین رابطه عاطفی خود را با او قطع یا کم نکنید؛ بلکه بر میزان آن بیفزایید. 4- لازم است پدر هم همکاری داشته باشد مانند سرگرم کردن کودک ، تا خلاء عاطفی ناشی از قطع شیر کودک را پر کند. اما اینکه چگونه این کار را انجام دهید؟ بهترین شیوه، شیوه ی تدریجی است. در ابتدا وعده ی شیر 6 بعد از ظهر را حذف کنید. پس از دو روز وعده ی 10 صبح را حذف کنید و این وضعیت را تا 1 تا 2 هفته ادامه دهید. پس از ان وعده ی2 بعد از ظهر، چهار روز بعد وعده 10 شب و 4 روز بعد وعده ی 6 صبح را حذف کنید. در این زمان انتظار بی تابی و گریه و زاری کودک مخصوصا هنگام شب را داشته باشید ولی با این شیوه ی تدریجی اگر در روز او را سیر کرده باشید در عرض 1 هفته بهانه گیری ها بسیار کم خواهد شد. . توجه داشته باشید که در ساعات شیر دهی ، شیر و آب میوه را با فنجانه، جایگزین شر خود کنید. در صورت مقاومت و عدم علاقه به فنجان، استفاده از شیشه اشکالی ندارد. همچنین سعی کنید در ساعات شیردهی، تا مدتی او را سرگرم کنید تا کمتر رنج ببرد. و در صورت اضطرار به از شیر گرفتن فوری، از خوردن مایعات بپرهیزید، روی آنها کیسه ی یخ قرار دهید و با دست یا شیر دوش، شیر آن را بدوشید. تا کودک نتواند از این طریق تغذیه شود. موفق باشید.