باسلام . مادر عزیز بچه ها در سنین پیش از مدرسه غالبا تمایزی بین جنسیت ها و رفتارهای قالبی جنسیتی آن طور که مد نظر ما بزرگترهاست نمی دهند. به همین دلیل تا قبل از سن مدرسه دوستانشان را هم از جنس خودشان و هم از جنس مخالف انتخاب می کنند و به تدریج با ورود به سن مدرسه تفکیک جنسیتی و حد و مرزهای مورد پسند ما را بیشتر انجام می دهند به صورتی که حتی حاضر نیستند جنسیت مخالف را در بازی های خود شرکت دهند. و درک کودکان از ازدواج و روابط زناشویی مانند شما نیست بلکه به دلیل کنجکاوی و احتمالاً بازخورد خودتان و اطرافیان این رفتار ها و صحبت ها بیشتر در او تقویت شده . مثلا وقتی می گفته من زن می خواهم شما به این رفتار کودکانه خندیده اید و حتی او را دعوا و تنبیه کرده اید و پسرتان به تدریج متوجه شده که صحبت هایش جالب است و می تواند با مطرح کردن آن، نظر دیگران را جلب کند و با تنبیه کردن او ، پسرتان را نسبت به این مسائل حریص تر و کنجکاوتر کرده اید. پس در مرحله اول توصیه می کنم اگر در آشنایان و اطرافیانتان پسر جوانی دارید که به دنبال همسر می گردد و روی فرزندتان تاثیر می گذارد از او بخواهید جزئیات مسائل ازدواج و انتخابش را در مقابل فرزندتان مطرح نکند حتی برخی از مسائل جانبی مانند ماهواره و مشاهده روابط جنسی شما و پدرش و رعایت نکردن برخی از ملاحظات مانند شوخی های نامناسب و حتی رعایت پوششتان او را نسبت به این مسائل کنجکاو می کند. پس لازم نیست این صحبت های فرزندتان را به مثابه انحراف او در آینده در نظر بگیرید بلکه با رعایت ملاحظات اخلاقی ، توجه نکردن و پر وبال ندادن به آنها حل خواهند شد. اما با توجه به قسمت دوم سؤالتان شاید یکی دیگر از دلایل این رفتار این باشد که پسرتان توانایی به دست آوردن توجه دیگران یعنی هم سن و سال هایش و بزرگسالان را به شیوه صحیح ندارد و به تازگی متوجه شده است که با این صحبت ها تا حدودی می تواند نظر دیگران را به سمت خود بکشاند و خودبه خود تقویت شده پس به جای سرزنش کردن او بهتر است مهارت های اجتماعی ، رفتار جرئت مندانه و شیوه های دوست یابی را در قالب شعر ، داستان ، نمایش و بازی به کودکتان آموزش دهید چون از آموزش مستقیم و نصیحت بهره زیادی نخواهید برد.