با سلام دوست گرامی،موقعیتهای اجتماعی معمولا همراه با واکنشهای غیر قابل پیش بینی و متفاوت است که می تواند منجر به ایجاد یا تشدید استرس در این موقعیتهاشود. در نتیجه در شرایط استرس و تنش، صحبت کردن دشوار بوده و فرد آنطور که انتظار دارد نمیتواند صحبت کنید و در این شرایط ممکن است کفایت اجتماعی خود را به تدریج از دست دهد. بنابراین معمولا این شرایط از یک فکر نابجا شروع میشود. پس با ممانعت از این فکر میتوان از این شرایط جلوگیری کرد. برای این منظور لازم است شما جلوتر از فکر عمل کنید.مثلا اگر در یک جمع قرار دارید و سوال یا حرفی به ذهنتان رسید، ذهنتان شروع به ساختن افکاری میکند که در نهایت استرس شما را در جمع افزایش میدهد، مثلا این فکر که مواظب باش تپق نزنی، الان بقیه مسخرت میکنن، حرفت خیلی مسخرست حتما بقیه به حرفت میخندند. این افکار با افزایش استرس و تنش مانع از صحبت کردن شما میشود، اما پیش از شروع این افکار و در حدود چند ثانیه به این فکر کنید که آیا آنچه میخواهید بگویید با صحبت جمع متناسب است؟ بلافاصله شروع به صحبت کنید و اجازه ندهید آنگونه افکار به ذهنتان هجوم آورند. شما پیش از افکارتان عمل کنید. حتی در صورتی که در جمع واکنش خاصی صورت گرفت به آن بی اعتنا باشید و درگیر صحبت باشید، اجازه ندهید افکار تعیین کننده وراهنمای صحبت شما باشند، افسار افکارتان را بدست بگیرید و چیدمان آنها را خودتان به عهده بگیرید. سعی کنید با موقعیتهایی که از آن ترس دارید مواجه شوید و آنچه انتظار میرود را در آن موقعیت انجام دهید. مواجهه مداوم و تدریجی با موقعیتهای استرس زا منجر به کاهش تدریجی این علایم میشود. از موقعیتهای کوچک شروع کنید و به تدریج با موقعیتهای بزرگتر و پر جمعیت تر مواجه شوید.