نیابت در عبادات به این معنی است که نایب، عمل را از طرف منوبٌ عنه انجام دهد و در حقیقت این عمل از طرف منوبٌ عنه مورد قبول قرار گیرد و نایب باید قصد تقرب الی اللّه را به واسطه ی عمل داشته باشد و از طرف هر دو باید قصد تقرب داشته باشد.

منبع: استفتائات حج و عمره / مطابق با فتاوای حضرت آیت ‌الله العظمی علوی گرگانی (مدظله ‌العالی)، قم: فقیه اهل‌بیت (علیهم‌ السلام)، 1391.