توجه به بچه ها اولی است
پرسش :
نوزادی دارم که هروقت از او جدا می‌شوم یا می‌خواهم نماز بخوانم، گریه می‌کند و نمی دانم که نماز را در اوّل وقت بخوانم یا در کنار فرزندم باشم؛ چه کاری انجام دهم که او کمتر گریه کند؟
پاسخ :
پاسخ از حجت الاسلام سیدعلیرضا تراشیون (کارشناس و مشاور تربیت کودک و نوجوان):
در روایتی از پیامبر گرامی اسلام آمده است: “من گریه ی بچّه ها را دوست دارم“؛ چه بسا دلیل این تعبیر آن باشد که کودکان با گریه‌ی خود با پدر و مادر صحبت می‌کنند. امروزه کارشناسان به این نتیجه رسیده‌اند که گریه‌ی بچّه‌ها متفاوت است؛ مثلاً بعضی از گریه‌ها برای گرسنگی است، برخی برای جلب توجّه است و برخی دیگر برای بیماری می‌باشد. وقتی بچّه‌ها با گریه با ما حرف می‌زنند، باید به آن‌ها توجّه کنیم؛ همان‌طور که پیامبر گرامی اسلام به خاطر گریه‌ی کودکی نماز خود را سریع تمام کردند.
توجّه به بچّه ها اولی است
حال اگر ما بخواهیم بگوییم که در موقع گریه‌ی بچّه، اولویت با عبادت الهی است یا توجّه به فرزند، در اینجا می‌گوییم که توجّه به فرزند واجب تر است؛ زیرا یکی از نکاتی که ما در نماز باید خیلی به آن توجّه کنیم، حضور قلب در نماز است؛ اگر مادر در محیطی قرار بگیرد که کودک گریه می‌کند، قطعاً حواس او پرت می‌شود.
امّا اگر مادر در بین نماز باشد و گریه‌ی فرزندش شروع شود، در اینجا همان‌طور که پیامبر نماز را سریع‌تر خواندند، ایشان نیز به اقلّ واجبات اکتفا کنند و به سرعت نماز خود را بخوانند.
راه کارهایی برای گریه ی بچّه ها:
الف. توجّه مادر به وظایف خود
توصیه‌ی من به این مادر بزرگوار این است که به فرزندشان بیشتر توجّه کنند؛ چراکه ممکن است علّت گریه‌ی بچّه این باشد که ایشان به وظایفش خوب عمل نکرده است؛ لذا او باید مشکل را تشخیص دهد و آن را حل کند؛ مثلاً اگر مادر می‌ببیند که شیرش کم است، در این مورد باید با پزشک مشورت کند و ببیند که آیا می‌تواند از شیر کمکی برای فرزندش استفاده کند یا نه.
همچنین ممکن است دلیل گریه‌ی بچّه ها نیاز عاطفی باشد؛ مثلاً بعضی از کودکان وقتی در کنار مادر قرار می‌گیرند، آرامش دارند؛ امّا برخی دیگر وقتی مادر را می‌بینند، به دلیل جلب توجّه گریه می‌کنند؛ در اینجا مادر باید با یک برنامه‌ریزی کودک را آرام نگه دارد؛ مثلاً در موقع نماز بچّه را با وسیله ای سرگرم کند.
ب. همکاری پدر با مادر
نکته‌ی دوّم این است که باید همکاری بین پدر و مادر در این زمینه بیشتر شود؛ خصوصاً زمان‌هایی که پدر در منزل حضور دارد. جالب است بدانید که بازی کردن پدر با فرزند برای پدر نیز مفید است؛ زیرا باعث شادی و نشاط او می‌شود.
ج. تنظیم خواب فرزند
نکته‌ی سوّم این است که والدین باید زمان‌بندی خواب فرزند را طوری تنظیم کنند که در هنگام نماز خواندن والدین، او خواب باشد.
د. رعایت نظم
توصیه‌ی آخر من این است که مادر ها باید برای فرزندانشان برنامه ریزی داشته باشند و درکارهای خود منظّم باشند؛ نظم باعث می‌شود که روند شکل‌گیری کارها در خانه بهتر انجام شود و مادر چه در امور عبادی و چه در امور همسر داری، بهتر وظایف خود را انجام دهد.
در روایتی از پیامبر گرامی اسلام آمده است: “من گریه ی بچّه ها را دوست دارم“؛ چه بسا دلیل این تعبیر آن باشد که کودکان با گریه‌ی خود با پدر و مادر صحبت می‌کنند. امروزه کارشناسان به این نتیجه رسیده‌اند که گریه‌ی بچّه‌ها متفاوت است؛ مثلاً بعضی از گریه‌ها برای گرسنگی است، برخی برای جلب توجّه است و برخی دیگر برای بیماری می‌باشد. وقتی بچّه‌ها با گریه با ما حرف می‌زنند، باید به آن‌ها توجّه کنیم؛ همان‌طور که پیامبر گرامی اسلام به خاطر گریه‌ی کودکی نماز خود را سریع تمام کردند.
توجّه به بچّه ها اولی است
حال اگر ما بخواهیم بگوییم که در موقع گریه‌ی بچّه، اولویت با عبادت الهی است یا توجّه به فرزند، در اینجا می‌گوییم که توجّه به فرزند واجب تر است؛ زیرا یکی از نکاتی که ما در نماز باید خیلی به آن توجّه کنیم، حضور قلب در نماز است؛ اگر مادر در محیطی قرار بگیرد که کودک گریه می‌کند، قطعاً حواس او پرت می‌شود.
امّا اگر مادر در بین نماز باشد و گریه‌ی فرزندش شروع شود، در اینجا همان‌طور که پیامبر نماز را سریع‌تر خواندند، ایشان نیز به اقلّ واجبات اکتفا کنند و به سرعت نماز خود را بخوانند.
راه کارهایی برای گریه ی بچّه ها:
الف. توجّه مادر به وظایف خود
توصیه‌ی من به این مادر بزرگوار این است که به فرزندشان بیشتر توجّه کنند؛ چراکه ممکن است علّت گریه‌ی بچّه این باشد که ایشان به وظایفش خوب عمل نکرده است؛ لذا او باید مشکل را تشخیص دهد و آن را حل کند؛ مثلاً اگر مادر می‌ببیند که شیرش کم است، در این مورد باید با پزشک مشورت کند و ببیند که آیا می‌تواند از شیر کمکی برای فرزندش استفاده کند یا نه.
همچنین ممکن است دلیل گریه‌ی بچّه ها نیاز عاطفی باشد؛ مثلاً بعضی از کودکان وقتی در کنار مادر قرار می‌گیرند، آرامش دارند؛ امّا برخی دیگر وقتی مادر را می‌بینند، به دلیل جلب توجّه گریه می‌کنند؛ در اینجا مادر باید با یک برنامه‌ریزی کودک را آرام نگه دارد؛ مثلاً در موقع نماز بچّه را با وسیله ای سرگرم کند.
ب. همکاری پدر با مادر
نکته‌ی دوّم این است که باید همکاری بین پدر و مادر در این زمینه بیشتر شود؛ خصوصاً زمان‌هایی که پدر در منزل حضور دارد. جالب است بدانید که بازی کردن پدر با فرزند برای پدر نیز مفید است؛ زیرا باعث شادی و نشاط او می‌شود.
ج. تنظیم خواب فرزند
نکته‌ی سوّم این است که والدین باید زمان‌بندی خواب فرزند را طوری تنظیم کنند که در هنگام نماز خواندن والدین، او خواب باشد.
د. رعایت نظم
توصیه‌ی آخر من این است که مادر ها باید برای فرزندانشان برنامه ریزی داشته باشند و درکارهای خود منظّم باشند؛ نظم باعث می‌شود که روند شکل‌گیری کارها در خانه بهتر انجام شود و مادر چه در امور عبادی و چه در امور همسر داری، بهتر وظایف خود را انجام دهد.
