علت در خواب حرف زدن کودک
پرسش :
چرا بچه ها در خواب حرف می زنند یا راه می روند؟ در این مورد چه باید کرد؟
پاسخ :
حرف زدن کودک در خواب ناشی از فشارهای روانی است. او حرف هایی دارد که در طول روز نمی تواند بیان کند یا فکر می کند اگر بگوید، کسی به آنها اهمیت نمی دهد یا به دلایل دیگر تصمیم می گیرد که خاموش بماند و این حرفها واپس زده می شود. در ضمیر ناخودآگاه، کودک به دنبال راه فراری می گردد تا خود را از این فشار رها سازد. یکی از این راهها واکنشهایی است که در زمان خواب بروز می کند. عده ای حرف می زنند و بعضیها راه می روند که هر دوی اینها نشانه اضطراب است. باید رابطه ای صمیمی و صحیح بین والدین و چنین کودکانی به وجود بیاید. مثلا شبها مادر کنار فرزندش بخوابد، چون بچه ها شبها بیشتر صحبت می کنند. مادر کنار فرزندش بخوابد و صحبت کند و اجازه دهد تا فرزندش هم با او درددل کند. در این صورت می تواند به ذهن و درون فرزندش نفوذ کند. هنگام حرف زدن کودک در خواب، والدین هرگز سعی نکنند او را بیدار کنند، بلکه باید به حرف هایش با دقت گوش کنند. معمولا جمله هایی تکرار می شود. بچه هایی که در خواب حرف می زنند، معمولا کلمات یا جمله هایی را تکرار می کنند و ما می توانیم از همان جمله یا کلمه استفاده کنیم و به مشکل کودک پی ببریم. احتمال دارد مشکل کودک در رابطه با همان کلمات یا جملات کلیدی باشد که می توانیم آنها را استخراج کنیم و مشکل را از میان برداریم.
مورد دیگر این است که کودک شبها با حالتی وحشتزده بیدار می شود. وقتی بلند می شود چشمهایش باز است ولی نمی بیند، یعنی بیدار نیست. او شروع می کند به انجام حرکات غیرارادی و بی هدف، یعنی دور خودش می گردد یا به یک سمت می رود و برمی گردد و حرف هایی می زند که محتوای آنها حاکی از وحشت و ترس درونش است. این کودکان بعد از چند دقیقه ای دوباره آرام می خوابند و فردا صبح اصلا چیزی به یاد نمی آورند. در این حالت باید از او نوار مغزی گرفته شود و حتما با یک متخصص مغز و اعصاب باید مشورت گردد. در نوعی صرع هم همین حالت وجود دارد که با وحشت شبانگاهی توأم است و احتمال دارد امواج مغزی دچار مشکل شود. فرد از حالت طبیعی خارج می شود و در واقع مغز حرکات را کنترل و نظارت نمی کند. کودک بلند می شود، راه می رود، دور خودش می چرخد و حرف می زند. به این صرع «لوب گیجگاهی» (T.L.E) می گویند که توسط متخصصان مغز و اعصاب می تواند درمان شود.
منبع: پاسخ به والدین، دکتر سیما فردوسی، تهران: انتشارات صابرین، چاپ سیزدهم، 1394.
حرف زدن کودک در خواب ناشی از فشارهای روانی است. او حرف هایی دارد که در طول روز نمی تواند بیان کند یا فکر می کند اگر بگوید، کسی به آنها اهمیت نمی دهد یا به دلایل دیگر تصمیم می گیرد که خاموش بماند و این حرفها واپس زده می شود. در ضمیر ناخودآگاه، کودک به دنبال راه فراری می گردد تا خود را از این فشار رها سازد. یکی از این راهها واکنشهایی است که در زمان خواب بروز می کند. عده ای حرف می زنند و بعضیها راه می روند که هر دوی اینها نشانه اضطراب است. باید رابطه ای صمیمی و صحیح بین والدین و چنین کودکانی به وجود بیاید. مثلا شبها مادر کنار فرزندش بخوابد، چون بچه ها شبها بیشتر صحبت می کنند. مادر کنار فرزندش بخوابد و صحبت کند و اجازه دهد تا فرزندش هم با او درددل کند. در این صورت می تواند به ذهن و درون فرزندش نفوذ کند. هنگام حرف زدن کودک در خواب، والدین هرگز سعی نکنند او را بیدار کنند، بلکه باید به حرف هایش با دقت گوش کنند. معمولا جمله هایی تکرار می شود. بچه هایی که در خواب حرف می زنند، معمولا کلمات یا جمله هایی را تکرار می کنند و ما می توانیم از همان جمله یا کلمه استفاده کنیم و به مشکل کودک پی ببریم. احتمال دارد مشکل کودک در رابطه با همان کلمات یا جملات کلیدی باشد که می توانیم آنها را استخراج کنیم و مشکل را از میان برداریم.
مورد دیگر این است که کودک شبها با حالتی وحشتزده بیدار می شود. وقتی بلند می شود چشمهایش باز است ولی نمی بیند، یعنی بیدار نیست. او شروع می کند به انجام حرکات غیرارادی و بی هدف، یعنی دور خودش می گردد یا به یک سمت می رود و برمی گردد و حرف هایی می زند که محتوای آنها حاکی از وحشت و ترس درونش است. این کودکان بعد از چند دقیقه ای دوباره آرام می خوابند و فردا صبح اصلا چیزی به یاد نمی آورند. در این حالت باید از او نوار مغزی گرفته شود و حتما با یک متخصص مغز و اعصاب باید مشورت گردد. در نوعی صرع هم همین حالت وجود دارد که با وحشت شبانگاهی توأم است و احتمال دارد امواج مغزی دچار مشکل شود. فرد از حالت طبیعی خارج می شود و در واقع مغز حرکات را کنترل و نظارت نمی کند. کودک بلند می شود، راه می رود، دور خودش می چرخد و حرف می زند. به این صرع «لوب گیجگاهی» (T.L.E) می گویند که توسط متخصصان مغز و اعصاب می تواند درمان شود.
منبع: پاسخ به والدین، دکتر سیما فردوسی، تهران: انتشارات صابرین، چاپ سیزدهم، 1394.
