مسائل مستحدثه | احکام عزاداری: سوال یازده
پرسش :
براى انسان شاد بودن قاعده است و غمناک بودن استثناء است ... و جامعۀ ما دچار عارضهاى هست و آن این است که تجلیّات اندوه در میان ما بسى بیشتر و مشخصتر است تا تجلیّات شادى، و حتى پارهاى از متدیّنان گمان مىکنند که غمناکى با دیندارى متناسبتر است تا شادمانى و خوشى، نظر شما چیست؟
پاسخ :
باسمه تعالی؛ انسان اگر بداند مخلوق آخرتى است و در آخرت باید حیات طیّبه داشته باشد، در دنیا براى رسیدن به آن عشق پیدا مىکند و آن مقدار که از دست او مىآید به تکالیف عمل کرده و اعمال خیر که از بهترین آنها خدمت به اسلام و ترقى دادن به مملکت امام زمان علیه السّلام و کمک به ضعفاء است انجام خواهد داد، انجام خدمت و تلاش و کوشش براى قوّت و عظمت مملکت امام زمان علیه السّلام و در صنعت و ابعاد دیگر احتیاج به این دارد که انسان به جهت اخروى اهتمام داشته باشد و عزادارى براى اهل بیت علیهم السّلام و غمناک بودن براى مصائب بزرگى که بر آن ذوات مقدسه وارد شده، خود وسیلۀ تقرّب به خداوند متعال است و با این اهتمام منافات ندارد، و اللّه العالم.
منبع: استفتائات جدید، آیت الله العظمی جواد تبریزی (رحمه الله)، جلد دوم، قم: نشر سرور، 1385.
باسمه تعالی؛ انسان اگر بداند مخلوق آخرتى است و در آخرت باید حیات طیّبه داشته باشد، در دنیا براى رسیدن به آن عشق پیدا مىکند و آن مقدار که از دست او مىآید به تکالیف عمل کرده و اعمال خیر که از بهترین آنها خدمت به اسلام و ترقى دادن به مملکت امام زمان علیه السّلام و کمک به ضعفاء است انجام خواهد داد، انجام خدمت و تلاش و کوشش براى قوّت و عظمت مملکت امام زمان علیه السّلام و در صنعت و ابعاد دیگر احتیاج به این دارد که انسان به جهت اخروى اهتمام داشته باشد و عزادارى براى اهل بیت علیهم السّلام و غمناک بودن براى مصائب بزرگى که بر آن ذوات مقدسه وارد شده، خود وسیلۀ تقرّب به خداوند متعال است و با این اهتمام منافات ندارد، و اللّه العالم.
منبع: استفتائات جدید، آیت الله العظمی جواد تبریزی (رحمه الله)، جلد دوم، قم: نشر سرور، 1385.