در 23 ماه سپتامبر سال 1980 (31 شهریور ماه سال 1359) عراق با هجوم سراسری از زمین، دریا و هوا به خاک ایران، جنگ تمام عیاری را علیه جمهوری اسلامی آغاز کرد و

در محیط بین‏المللی، رفتار بازیگران تابع عوامل بسیاری، مانند ایستارها، باورها، ایدئولوژی، عاملهای روان شناختی، تمایلات و روحیات سیاست‏گذاران و سیاست سازان در کنار

در نگاه نخست، قطع‏نامه‏های شورای امنیت سازمان ملل متحد درباره جنگ ایران و عراق کاملا، عادلانه و ناظر بر منافع دو طرف درگیر در جنگ به نظر می‏رسند،

بنی‏صدر و رجوی پس از فرار از ایران در پاریس به همراه حزب دموکرات کردستان، جبهه دموکراتیک ملی ایران، شورای متحد چپ، سازمان استادان متعهد دانشگاه‏های ایران،

در جریان منازعات کم شدت، همواره بین اختلافات داخلی و وقوع جنگ میان کشورها رابطه مستقیمی وجود دارد. تقریبا در هر دوره تاریخی، وجود اوضاع ناآرام داخلی

از جمله کارهایی که اسرائیل برای ضربه زدن به وجهه ایران انجام داد، طرح دروغین فروش سلاح از جانب این رژیم به ایران بود که مدام از سوی رهبران عراق مطرح می‏شد و

در آخرین دهه‏های قرن گذشته، در خاورمیانه، یکی از بحرانی‏ترین مناطق دنیا، وقوع دو رویداد مهم، یعنی پیروزی انقلاب اسلامی در ایران و جنگ تحمیلی عراق

استفاده از گازهای سمی و شیمیایی در جنگ ایران و عراق از نظر تنوع و پیچیدگی عناصر شیمیایی مورد استفاده، رکورد جدیدی را در جنگ‏ها به ثبت رساند که بعید به

جنگ از جمله مهمترین رخدادهای مهم و سرنوشت ساز تاریخ هر ملتی به شمار می‏آید، این واقعه گاه، به منزله رویدادی افتخارآفرین و شکوهمند و گاه، به عنوان حادثه شوم و

در کنار ادامه جنگ بین ایران و عراق، سازمان‏ها و مجامع بین‏المللی، کشورها و برخی از شخصیت‏های سیاسی با نام هیئت‏های صلح یا حسن نیت فعالیت‏هایی را نیز برای برقراری آتش بس