احکام پزشکی | درمان خانمهاى باردار: سوال سه
پرسش :
با توجه به اینکه باردارى، در هفته هاى اول، از روى ظواهر و گاهى با روشهاى ساده، چندان قابل تشخیص نیست و از طرفى بیشترین عوارض خطرناک روشهاى درمانى ـ تشخیصىِ مضر، در همین زمان (آن هم به صورت اختلالات شدید در جنین) رخ مى دهد. بنابراین چون به خاطر کمبود امکانات یا عدم فرصت کافى یا عدم تمایل بیمار به صرف هزینه هاى تشخیص باردارى، یا عدم اطلاع وى از باردارى خود و جواب منفى وى در مورد پرسش پزشک از باردارى، و حتّى گاهى عدم امکان تشخیص به وسیله روشهاى مدرن بخاطر جوابهاى منفى کاذب آزمایشات، پزشک نمى تواند تشخیص دهد، و یا نمى داند که بیمار باردار است، روشهاى تشخیصىِ درمانى مختلف را براى وى به کار مى گیرد؛ حال در صورت ایجاد عارضه در مادر یا جنین، آیا پزشک معالج مسؤول است؟
پاسخ :
اگر فرصت تأخیر و یا امکان ارجاع به غیر نباشد و پزشک معاینات لازم را انجام دهد و در عین حال شرط عدم ضمان کند، نسبت به عوارض حاصله براى مادر، مسؤول نیست. و نسبت به جنین هم اگر شرط برائت کند ـ خصوصاً با پدر او ـ مسؤول نیست. ولى اگر احتمال باردارى زن را مى داده و شرط برائت از پدر نکرده، احوط این است که نسبت به عوارض مربوط به جنین، با پدر او تصالح کند.
منبع: جامع المسائل، استفتائات آیت الله العظمی محمد فاضل لنکرانی (ره)، جلد اول، قم: امیر العلم، 1383.
اگر فرصت تأخیر و یا امکان ارجاع به غیر نباشد و پزشک معاینات لازم را انجام دهد و در عین حال شرط عدم ضمان کند، نسبت به عوارض حاصله براى مادر، مسؤول نیست. و نسبت به جنین هم اگر شرط برائت کند ـ خصوصاً با پدر او ـ مسؤول نیست. ولى اگر احتمال باردارى زن را مى داده و شرط برائت از پدر نکرده، احوط این است که نسبت به عوارض مربوط به جنین، با پدر او تصالح کند.
منبع: جامع المسائل، استفتائات آیت الله العظمی محمد فاضل لنکرانی (ره)، جلد اول، قم: امیر العلم، 1383.
