گناه کبیره خودکشی
پرسش :
آیا خودکشی گناه نابخشودنی است؟
پاسخ :
دین اسلام برای جان انسانها به قدری اهمیت قائل است که کشتن یک انسان را کشتن همه انسانها و جان بخشی به یک انسان را جانبخشی به همه انسانها شمرده است. اسلام به هیچ کس اجازه قتل دیگران را نمیدهد و حتی به خود انسان هم اجازه نمیدهد که دست به خودکشی بزند و خود را به قتل برساند.
از نظر اسلام خودکشی یک گناه و آن هم گناهی کبیره است. در روایتی از امام صادق (علیه السلام) آمده است: «هر که عمداً خودکشی کند، در آتش دوزخ جاودانه خواهد بود.»(1)
معمولاً کسانی به فکر خودکشی میافتند که مشکلاتی در زندگی دارند و برای رهایی از این مشکلات راهی جز خودکشی پیش روی خود نمیبینند. ناتوانی این افراد برای مواجهه با سختیها دلایل شدن معنویت در زندگی آنهاست. کسی که به خدا امید داشته باشد، هرگز به بنبست نمیرسد و به فکر خودکشی نمیافتد.
کسی که همیشه به خدا توکل دارد و او را صدا میزند، خود را در سختیها نمیبازد و به سوی خودکشی نمیرود. انسان دلگرم به بشارتهای الهی میداند که به ازای هر سختی و رنجی خدا به او پاداشهای فراوانی خواهد بخشید و از این رو هرگز تسلیم خودکشی نمیشود.
کسی که خدا را پروردگار هستی میداند و یقین دارد که خدا او و مشکلاتش را میبیند، احساس تنهایی نمیکند و از خودکشی سخن نمیگوید. مؤمن واقعی هیچگاه به این نقطه تاریک نمیرسد.
امام باقر (علیه السلام) فرمودند: «مؤمن به هر بلایی گرفتار میشود و با هر مرگی میمیرد، اما خودکشی نمیکند.» (2)
اگر وجود مشکلات توجیه مناسبی برای خودکشی بود، بسیاری از پیامبرها و صالحان که غرق در سختترین بلاها بودند، باید خودکشی میکردند، اما آنها حتی فکر خودکشی را هم به دلشان راه ندادند. آنها دل به خدا سپردند و صبوری کردند و به جای آنکه مشکلات آنها را به زانو درآورد، آنها مشکلات را بر زمین زدند.
با توجه به آنچه گفته شد، بهترین راه برای دور کردن وسوسه خودکشی انس با خدا، تقویت ارتباط با او، روی آوردن به معنویت و توجه بیشتر به عبادت و دعاست.
پینوشتها:
1. میزان الحکمه، حدیث 16325.
2. میزان الحکمه، حدیث 16327.
منبع: هفتاد و شش پرسش و پاسخ درباره اخلاق و رفتار، غلامرضا حیدری ابهری، انتشارات قدیانی، 1393.
دین اسلام برای جان انسانها به قدری اهمیت قائل است که کشتن یک انسان را کشتن همه انسانها و جان بخشی به یک انسان را جانبخشی به همه انسانها شمرده است. اسلام به هیچ کس اجازه قتل دیگران را نمیدهد و حتی به خود انسان هم اجازه نمیدهد که دست به خودکشی بزند و خود را به قتل برساند.
از نظر اسلام خودکشی یک گناه و آن هم گناهی کبیره است. در روایتی از امام صادق (علیه السلام) آمده است: «هر که عمداً خودکشی کند، در آتش دوزخ جاودانه خواهد بود.»(1)
معمولاً کسانی به فکر خودکشی میافتند که مشکلاتی در زندگی دارند و برای رهایی از این مشکلات راهی جز خودکشی پیش روی خود نمیبینند. ناتوانی این افراد برای مواجهه با سختیها دلایل شدن معنویت در زندگی آنهاست. کسی که به خدا امید داشته باشد، هرگز به بنبست نمیرسد و به فکر خودکشی نمیافتد.
کسی که همیشه به خدا توکل دارد و او را صدا میزند، خود را در سختیها نمیبازد و به سوی خودکشی نمیرود. انسان دلگرم به بشارتهای الهی میداند که به ازای هر سختی و رنجی خدا به او پاداشهای فراوانی خواهد بخشید و از این رو هرگز تسلیم خودکشی نمیشود.
کسی که خدا را پروردگار هستی میداند و یقین دارد که خدا او و مشکلاتش را میبیند، احساس تنهایی نمیکند و از خودکشی سخن نمیگوید. مؤمن واقعی هیچگاه به این نقطه تاریک نمیرسد.
امام باقر (علیه السلام) فرمودند: «مؤمن به هر بلایی گرفتار میشود و با هر مرگی میمیرد، اما خودکشی نمیکند.» (2)
اگر وجود مشکلات توجیه مناسبی برای خودکشی بود، بسیاری از پیامبرها و صالحان که غرق در سختترین بلاها بودند، باید خودکشی میکردند، اما آنها حتی فکر خودکشی را هم به دلشان راه ندادند. آنها دل به خدا سپردند و صبوری کردند و به جای آنکه مشکلات آنها را به زانو درآورد، آنها مشکلات را بر زمین زدند.
با توجه به آنچه گفته شد، بهترین راه برای دور کردن وسوسه خودکشی انس با خدا، تقویت ارتباط با او، روی آوردن به معنویت و توجه بیشتر به عبادت و دعاست.
پینوشتها:
1. میزان الحکمه، حدیث 16325.
2. میزان الحکمه، حدیث 16327.
منبع: هفتاد و شش پرسش و پاسخ درباره اخلاق و رفتار، غلامرضا حیدری ابهری، انتشارات قدیانی، 1393.