نگهداری و تربیت نوزاد و کودک(بخش اول)

لحظه تولد نوزاد تا شش ماهگی او، دوران بسیار حساس و پر اهمیتی است به طوری که می‌توان گفت در آینده، همه آن چه در رشد، شخصیت و رفتار فرزندمان اتفاق می‌افتد، نتیجه رفتارهای ما در طول سال اول و به خصوص شش ماهه اول زندگی اوست.
Saturday, February 3, 2018
الوقت المقدر للدراسة:
مؤلف: سیدروح الله حسین پور
موارد بیشتر برای شما
نگهداری و تربیت نوزاد و کودک(بخش اول)
هر چه مادر بیشتر در اختیار کودک باشد ، به شخصیت فرزندش در آینده کمک بیشتری کرده است.
 
لحظه تولد نوزاد تا شش ماهگی او، دوران بسیار حساس و پر اهمیتی است به طوری که می‌توان گفت در آینده، همه آن چه در رشد، شخصیت و رفتار فرزندمان اتفاق می‌افتد، نتیجه رفتارهای ما در طول سال اول و به خصوص شش ماهه اول زندگی اوست.

تعداد کلمات 975 / تخمین زمان مطالعه 5 دقیقه 
 

تربیت کودک


دانستنی‌های صفر تا دو سالگی فرزند

لحظه تولد نوزاد تا شش ماهگی او، دوران بسیار حساس و پر اهمیتی است به طوری که می‌توان گفت در آینده، همه آن چه در رشد، شخصیت و رفتار فرزندمان اتفاق می‌افتد، نتیجه رفتارهای ما در طول سال اول و به خصوص شش ماهه اول زندگی اوست. به عنوان مثال، اگر او در آینده فردی مضطرب باشد، نتیجه اشتباه مادر در نحوه آغوش گرفتن و حمل و نقل او در دوران نوزادی است. اگر طفل را به آرامی جا به جا کنیم، آن چه در آینده در رفتار فرزندمان مشاهده می‌کنیم، بسیار متفاوت خواهد بود با زمانی که او را به ناگهانی جا به جا کنیم، به تندی در آغوش بگیریم. باید حواسمان باشد که صداهای نامناسب و ناهنجار، حرارت نامناسب محیط، گرما و سرمای زیادی، نور نامناسب، رفت و آمدهای زیاد و بی‌قاعده، ساختارهای اولیه طفل را دچار دگرگونی می‌کند. از همه این‌ها مهم‌تر رابطه نوزاد با مادر بخصوص در شش ماهه اول تولد، بسیار مورد توجه است. هر چه مادر بیشتر در اختیار کودک باشد و محبت خود را بدون وقفه نثار او کند، به شخصیت فرزندش در آینده کمک بیشتری کرده است.
 

شیر دادن به فرزند

رابطه عاطفی مادر و فرزند در ماه‌های اولیه در پستان متمرکز است و اساساً می‌توان گفت پستان یگانه مرکز فعال و کمک‌کننده به رشد جسمی، عاطفی، ذهنی و حرکتی نوزاد است. بی‌انصافی است که اگر به فرآیند شیر دادن به عنوان راهی برای سیر کردن شکم بچه نگاه کنیم! بررسی‌ها نشان می‌دهد در ماه‌های اول، نوزاد، مادر را تا حد زیادی فقط از مفهوم پستان درک می‌کند. شیر خوردن در آغوش مادر برای طفل به منزله تنها مکان امن، آرامش‌بخش‌ترین مکان و دوست‌داشتنی‌ترین نقطه دنیاست. به همین دلیل توصیه می‌شود تا آن جا که ممکن است با ایجاد شرایط آرام در هنگام شیردهی، به لذت و امنیت فرزندمان کمک کنیم تا آرامش آینده او نیز تأمین شود. به مادران توصیه می‌شود وقتی نوزادتان زیاد گریه می‌کند یا از چیزی ترسیده است، او را در آغوش بگیرند و به قفسه سینه خود به آرامی فشار دهند، زیرا نوزاد عاشق این کار است.

بیشتر بخوانید : 
شیر‌دادن به نوزاد، زیباترین رابطه‌ی عاطفی
تغذیه نوزاد - شیر مادر بهترین غذاست

قطع شیردهی

از هجده ماهگی به بعد می‌توان هر وقت که مادر تمایل داشت، طفل را از شیر مادر جدا کند. اما بهتر است این روند تا پایان دو سالگی کودک ادامه داشته باشد. مادران باید دقت داشته باشند که طفل را از شیر بگیرند ولی او را از فضای دل‌نشین آغوش خود دور نکنند. به خصوص در روزهای اول قطع شیردهی باید فرزندشان را بیش از گذشته در آغوش بگیرند، صورت و بدن او را نوازش کنند تا از بروز خسارت‌های روانی ناشی از قطع شیر، جلوگیری کرده باشند.

بیشتر بخوانید : روشهای شیر دادن و از شیر گرفتن

رشد جسمی به حرکتی

اساساً تحرک و احساس آن قدر در کودکان صفر تا دو ساله با اهمیت است که برخی این دو سال را دور جسمی ـ حرکتی می‌نامند. نوزاد با تحرکی که به دست و پای خود می‌دهد، با محیط اطرافش ارتباط برقرار کرده و سعی در شناخت جهان پیرامون خود دارد.

تا شش ماهگی نوزادان با چنگ زدن و به دست آوردن اشیا احساس آرامش می‌کنند. حتماً شما هم دیده‌اید که نوزاد به گوشه‌ای از لباس خود یا مادر یا گردنبند مادر چنگ می‌اندازد و با قدرت تمام آن‌ها را نگه می‌دارد. این حرکت به او آرامش می‌دهد و او از این کار لذت زیادی می‌برد.

برای افزایش لذت و آرامش او وسیله‌ای که خطرناک هم نباشد در اختیارش بگذارید تا به آن‌ها چنگ بزند و مدام وسایل در دسترس او را عوض کنید تا هر بار تجربه جدیدی به دست بیاورد. یکی دیگر از نکات قابل توجه، دادن فضای کافی به طفل برای حرکت است. باید شرایط متناسب برای تحرک کودک فراهم شود، مثل حرکت گهواره، تاب دادن روی دست و پا، گذاشتن او روی سطحی صاف و نرم تا بتواند تا جایی که می‌خواهد به بدنش حرکت بدهد.

بیشتر بخوانید :  رشد جسمی کودک

ترس از جدایی

یکی از شایع‌ترین مسائلی که والدین در مورد کودکان‌شان با آن روبرو هستند، ترس از جدایی است. این اختلال معمولاً بین پنج تا هفت ماهگی و یا سه تا پنج سالگی اتفاق می‌افتد و زمانی ایجاد می‌شود که مادر از دید فرزند گم شود و به هر دلیل بچه را تنها بگذارد و برای ساعتی یا چند روزی از او دور باشد. البته هر نوع دوری و جدایی این اختلال را ایجاد نمی‌کند، بلکه کاملاً به شرایط روحی و محیطی فرزند بستگی دارد.
روانشناسان کودک توصیه می‌کنند که مادران در سال‌های اولیه زندگی فرزندان دائماً در کنارشان باشند و از جلوی دید آن‌ها دور نشوند و اگر هم مجبور به ترک طفل هستند، او را نزد کسی بگذارند که کودک بیشترین وابستگی را بعد از مادر به او دارد.
این راهکارها برای درمان اختلال ترس از جدایی پیشنهاد می‌شود:
1 ـ کمک گرفتن از بازی دالّی:پنهان شدن مادر برای لحظه‌ای کوتاه و بعد نشان دادن خود به طفل. این کار باعث می‌شود طفل یاد بگیرد که غیبت مادر موقت است و او خیلی زود برمی‌گردد.
2 ـ افزایش دادن تماس مادر با طفل: اگر فرزندمان دچار این ترس شده بهتر است برای مدتی مادر حضورش را در کنار طفل به طرز قابل توجهی افزایش دهد.
3 ـ مقاومت نکردن در مقابل خواسته‌های کودک: به عنوان مثال اگر کودک ما از تاریکی می‌ترسد در مقابل خواسته‌اش برای روشن بودن لامپ مقاومت نکنیم و اجازه بدهیم او با آرامش به خواب رود.
4 ـ صحبت از آینده، بهتر است مادر از آینده و بزرگ شدن طفل برایش صحبت کند تا کودک بفهمد مادر تا بزرگ‌سالی همراه اوست و هیچ وقت تنهایش نمی‌گذارد.

برگرفته از کتاب زنی که باید باشم 3

بیشتر بخوانید : 
آداب تربیت فرزند از منظر اسلام
بایسته های تربیت کودک



ارسل تعليقاتك
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
سبک زندگی ذات صلة