وظیفه پدری در دوران جوانی

 پدر جایگاه مهمی در تامین نیازهای دوران جوانی فرزند دارد.
 

چکیده: جوانی یکی از مراحل مهم رشدی است و دارای ویژگی ها و نیازهایی که خاص این دوره سنی است. در تامین این نیازها پدر، جایگاه ویژه ای دارد. با ما همراه باشید تا با وظیفه پدری در دوران جوانی آشنا شوید.

تعداد کلمات 889 / تخمین زمان مطالعه 4 دقیقه

 

 در این مرحله که آغاز زندگی بزرگسالی است، جوان در جست و جوی صمیمیت عشق ورزی، دوستی، همکاری و وابستگی به یک سازمان جدید خانوادگی است. دستاورد این مرحله از زندگی، صمیمیت به شمار می رود. موضوع صمیمیت و احساس نزدیکی که جنبه مثبت زندگی جوان است، جهت هایی گسترده همچون نزدیکی روحی با همسر، پدر، مادر، برادر، خواهر، خویشان، دوستان، همکاران و سایر مردم را در برمی گیرد. این احساس صمیمیت، به شرط آن است که شخص در مراحل پیشین رشد خود، به درکی محکم و اساسی در هویت فردی رسیده باشد.[1]
بنابراین، والدینی که با دقت، درایت و آگاهی، فرزند خود را از مراحل پیشین به خوبی عبور داده اند، در این مرحله از موفقیت چشم گیرتری برخوردارند و با رعایت اصولی که در ذیل بیان خواهد شد، موفقیت خود را نیز تضمین خواهند کرد.
به شخصیت جوانتان احترام گذاشته، کرامت نفس را در او تقویت کنید؛ زیرا امام علی (علیه السلام) فرموده است: «به خیر کسی که عزت و کرامتی برای خویشتن قایل نیست، امیدوار نباش».[2]
نسبت به نیازها، احساسات، شرایط روحی و جسمی و تغییرات اساسی آنها آگاهی کامل به دست آورید تا غافلگیر نشوید و آمادگی لازم برای برخورد درست را در خود ایجاد کنید.
 

محبت و حمایتتان را به آنان اعلام کنید تا در سایه آن، احساس امنیت و آرامش داشته باشند و رابطه ای نزدیک همراه با صمیمیت، تفاهم و همدلی با شما برقرار کنند.
اصل تغافل را فراموش نکنید. امر تربیت، بدون اصل تغافل به نتیجه دلخواه نخواهد رسید. حضرت علی (علیه السلام) می فرماید: «از لغزشها تغافل کن، کارت ستوده می شود».[3]
آموزه های دینی و اخلاقی را با شیوه های درست و جذاب به جوانانتان آموزش دهید. تقویت جنبه معنوی، به آنها کمک می کند تا از بحرانها و خطرها به خوبی و سلامت عبور کنند.
به تدریج وابستگی آنان را به خود کاهش داده، زمینه استقلالشان را فراهم کنید.
در حد ضرورت و نیاز به آنها آزادی عمل دهید؛ زیرا آزادی، لازمه استقلال است.
برای حفظ تعادل و جلوگیری از افراط و زیاده روی و سوء استفاده از آزادی، و کنترل لغزش ها و انحراف ها، قوانین و چارچوبی را تعیین و تبیین کنید و از فرزندتان بخواهید آنها را مراعات کند. اگر می خواهید در این زمینه موفق باشید، باید قوانین را متناسب با شرایط و درک درست از موقعیت فرزندتان وضع کنید و افزون بر این، قوانین را برای او تبیین کرده، با استدلالهای قوی او را متقاعد کنید که عمل به قوانین، ضامن سلامت و پیشرفت اوست.
 

در هدایت و ایجاد زمینه تحصیلی یا کاری کوتاهی نکنید. بیکاری، بی هدفی و سرگردانی، آفتهایی بزرگ در پی دارد؛ چنان که حضرت على(علیه السلام) فرموده است: «کسی که وقتش را به تنبلی، سستی و بیهودگی بگذراند، به خوشبختی نمی رسد».[4]
 

در گزینش محیط زندگی، کار، تحصیل، ورزش و... دقت لازم را داشته باشید؛ زیرا دوستان و همسالان، تأثیر بسزایی در باورها و رفتارهای جوانان دارند؛ چنان که امام صادق (علیه السلام) می فرماید: «آن که با دوست ناباب همراهی می کند، به سلامت نمی ماند و حتما آلوده می شود». پس دوستان و معاشران خوبی سر راه او قرار دهید.[5]
 

قدرت تفکر و تحلیل مسائل را در جوانتان تقویت کنید تا بدون کمک شما نیز قدرت تشخیص درست از نادرست را بیابد. بصیرت، جانشین خوبی برای شماست.
قدرت «نه گفتن» را در فرزندتان تقویت کنید تا بتواند در برابر کار نادرست مقاومت کند و گرفتار انحراف ها نشود.
فضای اعتماد و اطمینان را جایگزین فضای بی اعتمادی و شک و بدگمانی کنید فرزند شما در فضای اعتماد و اطمینان می کوشد بیشتر مراقب خود باشد تا به اعتماد شما خیانت نکند. البته شما از کنترل و مراقبت نامحسوس غافل نشوید تا در صورت بروز انحراف، با شیوه های درست و مناسب، او را به مسیر اصلی و درست بازگردانید.
اگر از جوانتان خطایی سر زد، او را سرزنش نکنید؛ زیرا این کار، آتش لجاجت و دشمنی را شعله ور می سازد؛ چنان که حضرت علی (علیه السلام) فرموده است: «زیاده روی در سرزنش، آتش لجاجت و سرکشی را شعله ور می کند».[6] همچنین در جایی دیگر فرموده است: «هنگامی که جوانی را سرزنش می کنید، جایی برای گناه و لغزش او باقی بگذارید که سرزنش شما موجب سرکشی او نشود».[7]
او را برای ازدواج و تشکیل خانواده آماده کنید.
 
منبع: کتاب «همه صفحه پر از بابا (نقش پدری)»
نویسنده: عباس آینه چی

پی نوشت :
[1] . سوسن سیف و همکاران، روان شناسی رشد، ص 117.
[2] . شرح غرر و درر آمدی، ج 1، ص 394.
[3] . همان، ص 297.
[4] . عبدالواحد آمدی، غرر الحکم و درر الکلم، ص۷۹۲.
[5] . میرزاحسین نوری، مستدرک الوسائل، ج ۲، ص۶۵ به نقل از: سیداحمد احمدی، روانشناسی نوجوانان و جوانان، ص۲۴۰.
[6] . حسن بن علی بن حسین بن شعبة حرانی، تحف العقول عن ال الرسول، ترجمه محمدباقر کمره ای، ص۸۴.
[7] . عبد الحمید بن هبة الله بن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، ج ۲۰، ص 819.​​​​​​​