دزدی در کودکان

کودک برای جلب توجه ممکن است کارهای نادرستی را همچون دزدی انجام دهد.
 

چکیده: تحلیل درست رفتارهای کودکان یکی از روش های تربیتی است. اگر کودک رفتار نادرستی از خود نشان می دهد این نشان از ذات خراب او نیست بلکه علت های دیگری دارد که گاه نشان از رفتارهای ناشایست والدین است. دزدی کودک یکی از این موارد است. با ما همراه باشید تا در این مورد بیشتر بدانید.

تعداد کلمات 667 / تخمین زمان مطالعه 3 دقیقه

 

متأسفانه برخی از والدین، هنگام مواجهه با این مسأله (دست درازی کودک به اموال دیگران) بی درنگ بر او برحسب دزد می زنند و او را به شدت توبیخ می کنند.
پیش از ذکر علل این رفتار، لازم است تاکید کنم که تا اطمینان نیافته اید شیء گم شده را فرزندتان برداشته است، عکس العمل نشان ندهید. در موارد بسیاری اتفاق افتاده که پس از توبیخ کودک، شیء گم شده پیدا شده است.

١. جلب توجه: کودک سه ماه است به مدرسه رفته؛ ولی توجهی از سوی اولیای مدرسه به او نشده است. وسیله ای از دوستش را بر می دارد و بعد خود را به دفتر مدرسه معرفی می کند تا توبیخ شود و مورد توجه قرار گیرد.
به اولیای خانه و مدرسه توصیه می کنم به کودکان توجه کنند تا نیاز فطری آنان به جلب توجه کمتر شود و مجبور نشوند از راه های ناپسند خود را نشان دهند.

2. نامجویی: مهین و شهین دو خواهرند. مهین که بزرگتر است، شهین را کتک زده. شهین چون توان مقابله به مثل را ندارد، ساعت مهین را بر می دارد و بعد به پدر اطلاع می دهد که مهین ساعتش را گم کرده است تا توبیخ شود و بدین شکل از او انتقام بگیرد و پس از انتقامجویی، ساعت را به جای اولش باز می گرداند. در مواجهه با این پدیده باید به کودک درس انصاف داد؛ یعنی که نمی تواند برای انتقامجویی، از شیوه های غیر انسانی استفاده کند.

٣. پیشی گرفتن از رقیب: حمید و سعید، دو رقیب درسی هستند. زنگ املا است. معلم املا را آغاز می کند. حمید خودکار سعید را بر می دارد تا چند لحظه عقب بماند و آرامش خود را از دست بدهد و نمره اش از حمید کمتر شود. طبیعی است که پس از رسیدن به مقصود، خودکار سعید را به جای اولش بر می گرداند.
در مواجهه با این رفتار، باید به حمید آموخت که با دوست و رقیب خود باید رقابت مثبت داشته باشد؛ و گرنه رشد او و نمره بهترش، ارزشی نخواهد داشت.

۴. همرنگی با دیگران: پدر برای فرزند خود، جامدادی گران قیمت و منحصر به فردی می خرد. کودک به مدرسه می رود و همسالان به جهت جذابیت آن، دور و برش را می گیرند و به وی اظهار علاقه می کنند؛ اما پس از چند روز، چون تافته جدا بافته ای است، ترکش می کنند. دانش آموز احساس می کند با دیگران همرنگ نیست؛ بدین جهت جامدادی متعارف یکی از همسالان را بر می دارد تا با دیگران همرنگ شود و همسالان، به او نیز توجه کنند. به والدین عزیز توصیه می شود در خرید وسایل مورد نیاز کودک، عرف همسالان او را در نظر بگیرند و پا را فراتر نگذارند.

5. انحصارطلبی: کودک، هر چه می خواهد، بدون استثنا برایش تهیه میکنند. این برخورد، افزون بر این که مانع چشیدن طعم تلخ ناکامی می شود که گاهی لازم است، روحیه انحصارطلبی را در او ایجاد می کند و گمان می کند هر چه در عالم وجود دارد، از آن او است و وسایل دیگران را بدون اجازه آنان بر می دارد.

۶. تحمیل سلیقه بزرگ ترها: در خرید وسایل مورد نیاز کودک، سلیقه خود را تحمیل نکنید که در این صورت، چون آن وسیله را دوست ندارد، سراغ وسیله دوستش می رود. فرزند شما، همیشه در خانه و تحت حمایت شما نیست و وارد اجتماعی می شود که ناکامی در آن فراوان است و اگر گاهی طعم تلخ ناکامی را نچشیده باشد، توان تحمل ناکامی های اجتماعی را نخواهد داشت.
 
 
منبع: کتاب «نسیم مهر (1)»
نوشته: حسین دهنوی