عوارض دروغ گویی در زندگی انسان

دروغ مانند هر فساد دیگری عوارضی دارد.
 

چکیده: دروغ یکی از گناهان کبیره در اسلام معرفی شده است. هر فرد دروغگویی برای دروغ گفتن خود علت و دلیل خاصی دارد. اما باید بداند که این دروغگویی ضررها و عوارض هایی نیز دارد. با ما همراه باشید تا با عوارض دروغگویی آشنا شوید.

تعداد کلمات 496 / تخمین زمان مطالعه 2 دقیقه

 

 این بیماری روانی - عاطفی همانند سایر بیماری‌ها ضرر و زیان‌هایی دارد و در صورتی که فرد مبتلا به درمان آن بیماری نپردازد باید، منتظر عوارض‌های ناشی از وجود آن باشد. درغگویی عامل اصلی فسادهای دیگراست طوری که کلید وارد شدن سایر فسادها خواهد بود.

مهمترین وظیفه آموزش و پرورش تدریس دروغ نگفتن است زیرا اهمیت موضوع آن قدر وسیع است که می‌‌تواند از ابتلای انسان به سایر فسادها جلوگیری نماید. این عوارض عبارتند از:
 ۱. دروغ سبب بی اعتباری می‌‌شود. دروغ گفتن اعتماد را از انسان سلب می‌‌کند و اعتبار شخص را در ابعاد مختلفش خدشه دار می‌‌سازد. لذا، باعث به وجود آمدن اختلال رفتاری افراد نیز خواهد شد. به گونه‌ای که بدبینی نسبت به فرد دروغگو در جامعه اجتناب ناپذیر است. در این باره امام جعفر صادق(علیه السلام) از قول حضرت علی(علیه السلام) می‌‌فرماید: هرکس دروغ بگوید ارزش و اعتبار او بر باد می‌‌رود.[1] سلب اعتماد مردم نسبت به بیانات چوپان دروغگو نیز براثر رفتارهای دروغگویانه وی بوده است که نتیجه اش جز نابودی اموال و جانش چیز دیگری نبود.
 ۲. دروغ موجب دردسر می‌‌شود. دروغگو خود و دیگران را به دردسر می‌‌اندازد و ایجاد مشکل می‌کند. لذا، از شر آن نه خود در امان است نه دیگران، در این رابطه، آذردشتی (۱۳۷۲) می‌نویسد: در یک مهمانی زنی به دروغ می‌‌گوید که شوهرش سوارکار ماهری است. میهمانان که بر سر شوق آمده بودند این زوج را به پارک جنگلی دعوت می‌نمایند و با آماده کردن اسبی از همسر زن جوان می‌‌خواهند که مهارت سوارکاری خود را به نمایش بگذارد. مرد بیچاره که هیچ گونه سوارکاری بلد نبود مجبور می‌‌شود بر خلاف میل باطنی خود پا در رکاب اسب بگذارد تا بر آن سوار شود، در این هنگام اسب پا به فرار می‌‌گذارد. مرد پایش در رکاب گیر می‌کند و تا چند متر اسب وی را به زمین می‌کشد. سرانجام در بیمارستان معلوم می‌‌شود که مرد دچار شکستگی زانو، شانه و دنده شده است.
۳. دروغ مانع خودشناسی می‌‌شود. چون افراد دروغگو سعی می‌کنند خود را غیر از آنچه که هستند نشان دهند تکرار دروغگویی شخصیت کاذبی را برای او تثبیت می‌کند. همین شخصیت کاذب فرد رادرخودشناسی اش دچار مشکل می‌‌سازد و نمی‌گذارد فرد آن طور که واقعا هست خود را بشناسد و نقاط قوت و ضعف خود را ارزیابی کند.
۴. دروغ ایمان را از بین می‌‌برد. چون افرادی که دروغ دیگران را می‌‌پذیرند به گمراهی کشیده می‌شوند لذا نوعی اختلال در گرایشات فکری، اعتقادی در افراد به وجود می‌‌آید که باعث تباهی و سستی عقاید می‌شود که بی شباهت به مکر و فریب نیست. در این باره امام محمد باقر(علیه السلام) می‌‌فرماید: دروغ خانه‌ی ایمان را ویران می‌‌سازد».

منبع: مشکلات نوجوانی و جوانی
نویسنده: ابوالقاسم اکبری