رشد چشم ها و دست های کودک در سنین مختلف (بخش دوم)

 
3 و نیم سالگی: لرزش های کوچکی در سازمان حرکتی ظریف او وجود دارد. موفق به استفاده از دست غیر مسلط خود می شود و یا دست را عوض می کند. حروف را تشخیص می دهد، «ب» برای «بابا» و «م» برای مامان و همینطور سایر اسامی.

۴ سالگی: اشیاء را با جزئیاتی چند نقاشی می کند. می تواند از روی یک مربع کپی کند. هنگامی که نقاشی می کند برای مدت زمانی طولانی با دقت کار می کند، اما فکر خود را تغییر می دهد و نقاشی با خطوط بد شکلی رسم می نماید. دوست دارد نام خود را با حروف کتابی، زیر نقاشی هایش بنویسد و شروع به کپی برداری از روی حروف می نماید. می تواند متوجه تعداد حروفی که در یک کلمه وجود دارد بشود و از دو حرف اول کپی برداری کند و به جای حروف دیگر، از نشانه ها استفاده می کند. بسیاری از حروف را تشخیص می دهد. از قیچی استفاده می کند و سعی دارد به صورت خطوط صاف ببرد. با مکعب هایش بناهای وسیع و پیچیده ای می سازد. شکل های متعددی را به صورت قرینه با هم ترکیب می کند. بند کفش و دکمه های جلو را می بندد.

۵ سالگی: نظم در او به یک بلوغ جدید می رسد. او به صورت مستقیم به شیئی نزدیک می شود. آن را با دقت در دست می گیرد و با سرعت آن را رها می کند. شروع به ساختن بناهایی بر روی کف اتاق می نماید و برج هایی می سازد که بیش از پیش بالا رفته اند یا ساختمان های کوتاه و ناپایدار می سازد که دارای خیابان و حیاطهای کوچک می باشند. شن بازی می کند، جاده و خانه می سازد، قالب هایی از گل رس درست می کند. اگر موفق نشود که با سرعت قطعات یک پازل را کنار هم قرار دهد، درخواست کمک می نماید یا آن تکه را رها می کند. دوست دارد نقاشی را رنگ بزند، اشیاء ساده را باز کرده و بهم بچسباند، اما هنوز به خوبی در این کار خبره نشده است. کنارة اشیاء را معمولا با گذاشتن کاغذ روی آن طراحی می کند و می گوید: «مسخره است».دوست دارد از شکل های ساده کپی برداری کنند. روی سه پایه نقاشی با روی زمین ، با قلم موهای بزرگ و صفحات بزرگ کاغذ نقاشی می کند. می تواند به همین طریق از نقاشی حروف لذت ببرد. می تواند با نخ کوک روی مقوا بدوزد و در هر نقطه آن را بر می گرداند. اگر بتواند دکمه ها را ببندد، خودش می تواند دکمه هایش را بسته و باز کند و می تواند بند کفش هایش را ببندد. انگشتان خود را روی شاسی های پیانو می گذارد و می تواند سعی کند که آهنگی بنوازد.

۵ / ۵ سالگی: در بسیاری از عملیات ناشی است. به ویژه پسرها به ابزار و اسباب بازی های حلبی، به قطارهای برقی یا مکانیکی علاقمند هستند. دخترها دوست دارند به عروسکشان لباس بپوشانند یا لباس او را در آورند. بسیاری از کودکان از نوشتن نام خود با حروف کتابی و حروف بزرگ یا تشخیص بعضی از کلمات کتاب لذت می برند.

6 سالگی: انجام بسیاری کارهای مهم را شروع می کند، اما برای به پایان رساندن آنها به کمک و راهنمایی نیاز دارد. او در کاری که انجام می دهد، بسیار کند و گاهی ناشی است. به اشیاء و به مواد دست می زند و سعی می کند که آنها را به کار ببرد. برای درست کردن کتابچه و جعبه ، کاغذها را می برد و به هم می چسباند. دوست دارد برای ثابت کردن اشیاء از چسب های کاغذی استفاده کند. به شدت با چکش ضربه می زند، اما گاهی دسته آن را بسیار نزدیک به خود قرار می دهد. او می تواند تخته ها را جمع آوری کند و با میخ زدن آنها بناهای ساده بسازد. شروع به استفاده از مداد سیاه و مدادهای رنگی برای نقاشی کردن و رنگ آمیزی می نماید. می تواند حروف بزرگ را به صورت کتابی بنویسد، اما گاهی آنها را وارونه می نویسد. دوست دارد روی تابلوی سیاه بنویسد و از گچ و مداد استفاده کند. او سعی می کند با استفاده از یک سوزن بزرگ دوخت و دوز ، کوک های درشت بزند.

۷ سالگی: از ابزار با قدرت زیاد و با پشتکار فراوان استفاده می کند. مدادها را  به شدت در دست می فشارد و گاهی آنها را از نزدیک نوک در دست می گیرد. فشاردست گوناگون است اما غالبا بسیار شدید است. کودک می تواند جملات بسیاری را با حروف کتابی بنویسد و در آخر خط حروف بیش از پیش کوچک می شوند و بعضی دیگر نوشتن با حروف درشت را ادامه می دهند. پسرها به نجاری علاقمند هستند و بسیاری از آنها می توانند یک تخته را بصورت راست اره کنند. دخترها رنگ زدن و بریدن عروس کهای کاغذی را ترجیح می دهند. بسیاری از کودکان علاقه وافری به آلات موسیقی احساس می کنند.

۸ سالگی: در سرعت و سهولت کارهایی که مستلزم نظم چشمی - دستی است پیشرفت می کند. مداد، قلم مو و ابزار را با قوت در دست می گیرد. از انجام کارهایی در زمان مشخص لذت می برد، اما بر ضد زمان مبارزه نمی کند. احتمال خطر انحراف بین آنچه که میل دارد با دستهایش انجام دهد و آنچه که قادر به انجام آن است وجود دارد. تمام حروف و تمام اعداد را به صورت حروف کوچک و بزرگ و با ردیف بندی و با فاصله یکنواخت ، به صورت صحیح می نویسد. دوست دارد با دقت بنویسد، اما گاهی با سرعت می نویسد. با مشاهده مناظر شروع به نقاشی می کند. در نیمرخ تصاویر، تناسب صحیح را رعایت می کند. دخترها، حالا می توانند دوخت و دوز کنند و می توانند کنار یک پارچه را به صورت صاف «تو» بگذارند. 9 سالگی: بین استعدادها، اختلاف فردی وجود دارد. کودک می تواند به خوبی چکش را به دست بگیرد و آن را بچرخاند. به راحتی و به طور صحیح اره می کند. تخته را با زانوانش نگاه می دارد، اشیاء را به طور کامل می سازد. از ابزار باغبانی به صورت صحیح و متناسب استفاده می کند. با اسباب بازی فلزی اشیاء مختلفی می سازد. نوشتن تبدیل به یک ارتباط واقعی افکار می شود. شروع به رسم طرح های اولیه می نماید. نقاشی ها گاهی به تفصیل شرح داده می شوند. او مخصوصا دوست دارد طبیعت بی جان ، نقشه ها و طرح ها را نقاشی کند. دخترها می توانند یک لباس ساده را ببرند و بدوزند و یا ببافند. کودکان می توانند به سرعت لباس خود را بپوشند. اغلب دوست دارند به تنهایی سر را شانه کنند. از نگاه کردن به بازی دیگران لذت می برند.



منبع: کتاب روان شناسی کودک 
نویسنده: آرنولد ژسل