سرماخوردگی کودکان و درمان آن

در زمان بیماری با روغن مالی، ماساژ و بادکشی، سیستم ایمنی بدن کودک را تا حد زیادی بالا ببرد و درمان را تسریع کنید.
 

سرماخوردگی، زکام یک نوع عفونت بینی و حلق به شمار می‌رود. این عارضه مسری و عفونتی خفیف است و احتمالا کودک زیاد به آن مبتلا می شود. میانگین آمارهای جهانی از ابتلا کودکان در طول این یک سال تا شش مرتبه را نشان می دهد. البته با شروع بازی های گروهی یا رفتن به مهد و مدرسه و مکان های عمومی این دفعات بیشتر و بیشتر می‌شود و این که اگر حای کودک از هر جهت سالم به نظر برسد، تا ۱۰ بار در سال سرماخوردگی معمولی و شایع است.  معمولا سرماخوردگی کودکان با حس عمومی ناخوشی و سپس گلودرد شروع می‌شود. در ابتدا گلودرد کودک می‌تواند در اثر تجمع مخاط باشد. بعدها مخاط از پشت بینی به سمت گلو می‌رود.  اگر کودک‌تان به سرماخوردگی مبتلا شد، مراقب باشید تا دیگران را بیمار نکند. از او بخواهید در خانه استراحت کند و از ارتباط او با دوستانش ممانعت کنید تا بهبودی کامل حاصل شود.
 

- انجیر برای سرماخوردگی و التهابات گلو و سرفه عالی است. می توانید از جوشانده انجیر خشک و یا خیساندن آن در گلاب استفاده کنید.
- از جوشانده ترکیبی زیر استفاده کنید از هر کدام یک قاشق مرباخوری. آویشن +ناخنک+ پنیرک +سپستان+ پرسیاوش+ مرزنگوش +گل‌گاوزبان. هر چهار ساعت بسته به سن کودک از یک قاشق تا یک زنجان با عسل شیرین کرده و به او بدهید. البته می توانید از ترکیب دو به دو استفاده کنید. [1] 
- ۸ تا ۱۲ ساعت بسته به سن بیمار به او به عنوان یک قاشق چای خوری تا دو قاشق چای خوری از ترکیب چهار تخمه به همراه تخم به و مقدار کمی کتیرای پودر شده بدهید. این مواد را مخلوط کرده و به مقدار نیاز آب جوش بریزید و بگذارید تا دم بکشد وقتی غلیظ شد آماده مصرف است. 
- پیشانی، پشت گوش و بدن کودک را حتما با روغن‌های گرم چرب کنید. مانند روغن سیاه دانه، بادام تلخ، بنفشه، زیتون، بادام شیرین و غیره. 
- مصرف مایعات باعث خروج میکروب‌ها از بدن می‌شود. بنابراین نوشیدن آب، آب‌میوه، چای و سایر نوشیدنی‌ها توصیه می‌شود. برخلاف برخی باورهای قدیمی، مصرف شیر هم به‌عنوان نوشیدنی مفید است.
- روزی ۳ تا ۶ بار صورت کودک را با گلاب بشویید.
- جهت تقویت سیستم ایمنی بدن کودک او را حجامت کنید. البته باید توجه داشته باشد که حجامت کودکان را باید ابتدای زمستان و یا پس از رفع بیماری او باشد.
- در زمان بیماری با روغن مالی، ماساژ و بادکشی، سیستم ایمنی بدن کودک را تا حد زیادی بالا ببرد و درمان را تسریع کنید.
- خواب یک درمان عالی است. خواب مناسب باعث حفظ سلامتی می‌شود و به درمان بیماری کمک می‌کند. در خواب ترکیباتی آزاد می‌شود که عملکرد سیستم دفاعی بدن را تقویت می‌کند. نکته‌ی مهم اینکه در زمان استراحت از چندین پتو برای پوشانیدن کودک‌ تان استفاده نکنید تا دمای بدنش خیلی بالا نرود.
- پیاز را خرد کنید و در مقداری آب و به مدت ۲۰ دقیقه بجوشانید. محلول را صاف کرده و یک قاشق غذاخوری عسل به آن اضافه کنید. دوباره محلول را روی حرارت گذاشته و اجازه دهید مثل شربت غلیظ شود روزانه ۲ تا ۶ قاشق چای خوری از این شربت به کودک بدهید. [2] 
- کمی قسمت سر تشک را بالا بیاورید. این کار به تخلیه‌ی سینوس‌ها و افزایش راحتی کودک کمک خواهد کرد. می‌توانید یک بالش کوچک یا وسیله‌ای زیر سر کودک بگذارید تا بالاتر بیاید.
- دو قاشق غذاخوری آویشن را در یک فنجان آب جوش ریخته و اجازه دهید به مدت ۱۰ دقیقه دم بکشد. محلول را صاف کنید و روزانه سه مرتبه از این دم کرده به مقدار کم به کودک بدهید. 
- ۵ قطره روغن اسطوخودوس را در یک کاسه آب داغ اضافه کنید و به مدت ۱۵ دقیقه بخور دهید. اگر سرماخوردگی شدید بود این کار را روزی سه مرتبه تکرار کنید. 
 

- شلغم و لبو لیمو ترش و شیرین پرتقال و نارنج گریپ‌ فروت، سیر، کباب، عصاره گوشت بره، گوشت بوقلمون، نعناع، عسل و غیره برای ایشان بسیار مفید است و باید به طور مستمر به او داده شود. 
- امام رضا علیه السلام برای جلوگیری از سرماخوردگی می فرمایند: «هر که می خواهد در همه زمستان از سرماخوردگی دور بماند هر روز سه لقمه عسل بخورد.» [3]
- از خوردن خربزه، زنجبیل، سرکه، کره، ترشیجات، دارچین، روغن آفتاب گردان و فلفل سیاه پرهیز کنید. 
- گیاهانی همچون اسطوخودوس، آویشن، ریحان، بومادران، گل گاوزبان، خاکشیر و میوه‌هایی مانند سیب، گوجه، هویج، انجیر، انار، هلو، لیمو، برای رفع سرماخوردگی بسیار مفید میباشد. 
- در توصیه ای از امام علی (علیه السلام) در مورد خوردن گردو می فرمایند: «خوردن گردو در زمستان، کلیه ها را گرم مى کند و سرما را دفع مى کند.» [4] 


پی نوشت:
[1] سید هادی فاطمی، بیماری های کودکان، قم:  شهید کاظمی، 1396، صفحه 228. 
[2] خدادای، مصطفی، طب سنتی، جلد یک، قم: سپهر اندیشه، 1396 ، صفحه 45. 

[3] طب الرضا، محسن شکری پیوندی، جلد یک، قم: اسماء الزهرا، 1395، صفحه 37. 
[4] محمدبن یعقوب کلینی، اصول کافی، تهران: اسلامی، 1407ق، جلد 6، صفحه 340.