المسیر الجاریه :
صبا تو نکهت آن زلف مشک بو داری حافظ

صبا تو نکهت آن زلف مشک بو داری

صبا تو نکهت آن زلف مشک بو داری<br /> به یادگار بمانی که بوی او داری
ای صبا سوختگان بر سر ره منتظرند حافظ

ای صبا سوختگان بر سر ره منتظرند

ای صبا سوختگان بر سر ره منتظرند<br /> گر از آن یار سفرکرده پیامی داری
نام نیک ار طلبد از تو غریبی چه شود حافظ

نام نیک ار طلبد از تو غریبی چه شود

نام نیک ار طلبد از تو غریبی چه شود<br /> تویی امروز در این شهر که نامی داری
بس دعای سحرت مونس جان خواهد بود حافظ

بس دعای سحرت مونس جان خواهد بود

بس دعای سحرت مونس جان خواهد بود<br /> تو که چون حافظ شبخیز غلامی داری
ای که مهجوری عشاق روا می داری حافظ

ای که مهجوری عشاق روا می داری

ای که مهجوری عشاق روا می داری<br /> عاشقان را ز بر خویش جدا می داری
تو به تقصیر خود افتادی از این در محروم حافظ

تو به تقصیر خود افتادی از این در محروم

تو به تقصیر خود افتادی از این در محروم<br /> از که می نالی و فریاد چرا می داری
چون تویی نرگس باغ نظر ای چشم و چراغ حافظ

چون تویی نرگس باغ نظر ای چشم و چراغ

چون تویی نرگس باغ نظر ای چشم و چراغ<br /> سر چرا بر من دلخسته گران می داری
مگذران روز سلامت به ملامت حافظ حافظ

مگذران روز سلامت به ملامت حافظ

مگذران روز سلامت به ملامت حافظ<br /> چه توقع ز جهان گذران می داری
خوش کرد یاوری فلکت روز داوری حافظ

خوش کرد یاوری فلکت روز داوری

خوش کرد یاوری فلکت روز داوری<br /> تا شکر چون کنی و چه شکرانه آوری
آن کس که اوفتاد خدایش گرفت دست حافظ

آن کس که اوفتاد خدایش گرفت دست

آن کس که اوفتاد خدایش گرفت دست<br /> گو بر تو باد تا غم افتادگان خوری