با عرض سلام خدمت شما خواهر گرامی خواهر عزیزم ، این رو بدانید که هر مشکلی راه حلی دارد . زیاد عجول نباشید این هماهنگی و تعادل به مرور زمان در شما ایجاد خواهد شد به شرط اینکه بیش از حد از همسرتان انتقاد نکنید، او را با دیگران مقایسه نکنید و غرور و شخصیت او را تخریب نکنید. به هم فرصت دهید تا بیشتر با هم هماهنگ شوید. در عین حال به رفتارهای محبت آمیز خود ادامه دهید ولی با به رخ کشیدن محبت هایتان، اجر و ارزش آنها را از بین نبرید. شوهر شما کم کم بهتر می شود به شرط اینکه شما هم او را درک کرده و شرایط تربیتی و خانوادگی اش را در نظر بگیرید. مطلقاً او را با کسی مقایسه نکنید و همیشه خود را قدردان زحماتش نشان دهید. آنچه را دوست دارید در مورد شما انجام دهد در قبال او انجام دهید تا آموزش عملی ببیند. حتی بعضی اوقات از او بخواهید که کاری که دوست دارید برای شما انجام دهد. از بیان خواسته هایتان دریغ نکنید چون اگر نگویید برآورده نمی شوند. اگر خودتان برای خود ارزش قایل شوید دیگران هم یاد می گیرند. توجه داشته باشید که انتظارات و توقعات خود را باید با لحنی خوب، مهربانانه و صریح بیان کنید و به هیچ وجه در انتقاد کردن شخصیت شوهرتان را نشانه نگیرید.شاید این مهارت را از کودکی نیاموخته پس به او فرصت دهید تا این مهارت را آموزش ببیند و بتواند مانند شما احساسات عاطفی خود را بروز دهد . معمولا برای مردها در اول سخت است که مانند خانمها ابراز عاطفه کنند پس نگران نباشید و شما بیشتر از این کلمات استفاده کنید تا او هم بگوید . رفتار شما باعث میشودکه این مهارت در او نیز شکل بگیرد . حتما برای بهتر شدن شرایط به یک مشاوره حضوری به اتفاق همسرتان بروید و تلاش خود را برای بهبود روابط خود بکنید و در نهایت با بررسی مشاور میتوانید تصمیم نهایی را برای زندگی خود بگیرید . اگر اختلافات شخصیتی شما زیاد باشد ،این ازدواج به ضرر هر دو شماست و اگر هم صورت بگیرد ،خیانت های زناشویی خود را در چنین ازدواج هایی نشان میدهد.سعی کنید قبل از اینکه این اختلافات را ریشه یابی نکرده اید و اقدامی برای مدیریت آن نکرده اید به زیر یک سقف نروید . لزوما رفتن نزد روانشناس به منظور طلاق و جدایی نیست .گاهی روانشناس با توجه به خصوصیات نامزد شما راهکارهایی را مطرح میکنند که میتواند در حل تعارضات شما کمک کننده باشند .پس خود را از مشاوران دلسوز محروم نسازید . زوجین باید با شناخت کامل از شرایط روحی، هیجانی، مادی و شرایط دیگر انتظارات خود را متناسب با توان یکدیگر تنظیم و با شناخت نیازها، رغبتها، ظرفیتها، ضعف‌ها و قوتهای یکدیگر سعی در پذیرش و تقویت یکدیگر داشته باشند.خواهر عزیزم تصمیم نهایی را باید خودتان بگیرید و ببنید با این تفاوتها و تفاوت سلیقه ها میتوانید کنار بیایید یا نه . البته این را فراموش نکنید که تعارض یک جنبه‌ی اجتناب‌ناپذیر ارتباطات انسانی است. هنگامی که دو نفر با یک‌دیگر صمیمی می‌شوند، احتمال بیش‌تری وجود دارد که تعارض را تجربه کنند؛ چراکه در خلال یک ارتباط خصوصی، عادت‌ها یا تفاوت‌ها بارزتر می‌شوند و می‌توانند آزاردهنده باشند. هرچند تعارض، برای رابطه‌ی زناشویی خطرناک نیست، چگونگی مواجهه‌ی همسران با آن می‌تواند خطرساز باشد.تعارض، نوعی کشمکش و درگیری است. وقتی برای یکی از همسران، انجام کار، گفتن حرف و یا داشتن فکر و احساس در زمینه‌ی مسأله‌ای خاص، مهم و ارزش‌مند باشد و برای دیگری چنین نباشد، همسران دچار اختلاف سلیقه یا اختلاف نظر می‌شوند و این، «تعارض» در ارتباط و فرآیند تفاهم را نشان می‌دهد. ناتوانی در تحمل نظر یا سلیقه‌ی مخالف، می‌تواند پیامدی فراتر از مشاجره‌ی ساده و گذرا داشته باشد و مجموعه‌ای از الگوهای رفتاری بین زن و شوهر ایجاد کند که نتیجه‌ی آن خصومت و روابط آشفته باشد. سبک حل تعارض ، تفاهم و تعامل: به باور همسرانی که این سبک را در زندگی مشترک خود به کار می‌برند، اختلاف و تعارض در زندگی زناشویی امری طبیعی و اجتناب‌ناپذیر است که باید با همکاری یک‌دیگر آن را حل کنند. «آن‌ها در کنار توجه به اهداف و علایق خود، به اهداف و خواسته‌های همسرشان نیز اهمیت می‌دهند و به‌هنگام تعارض، به راه حل‌هایی توجه می‌کنند که نیازهای طرفین را بر آورده سازد» روشن است که پیامد چنین سبک سازنده‌ای، رابطه‌ای موفق است. با آرزوی خوشبختی و آرامش برای شما در زندگی