با سلام خدمت شما برادر گرامی؛ خوشبختانه شما نسبت به نادرستی رفتار خود واقف بوده و ابراز ندامت شما جای بسی خوشحالی و تبریک دارد. البته همسر شما حق دارد که نسبت به همسر خود که تمام عشق و محبت خود را قلبا نثارش نموده رنجش خاطر یافته و روح ایشان دچار تکدر گردد. توجه داشته باشید که روح زن از حساسیت و لطافت بیشتری نسبت به مرد برخوردار بوده و این موضوع آسیب بسیار زیادی بر روح و روان وی وارد آورده است. در اینجا به شما برادر محترم توصیه می شود تلاش خود را در جهت رفع این رنجش و بخصوص کسب اعتماد از دست رفته نموده و همسر خود را در خصوص امنیت از دست رفته کمک نمایید. در این راستا توصیه می گردد وقت بیشتری با همسر خود گذاشته و با انجام سفر و تفریحات دو نفری زمان بیشتری را برای ابراز علاقه و ایجاد احساس امنیت از دست رفته سپری کنید. با گفتار و رفتار خود به وی اطمینان دهید که من حامی و تکیه گاه تو هستم و خواهم بود. از آنجا که مرد نزد همسر خود از جایگاه تکیه گاهی و پشتیبانی برخوردار است با ایجاد لغزش از جانب او احساس امنیت در وی از بین رفته و نگرانی و استرس دائمی وی را دچار تشویش می نماید. وظیفه شما در شرایط موجود ایجاد حس اطمینان در این خصوص می باشد. همچنین در صورتی که همسر شما ، رفتاری کنترلگر با شما اتخاذ نمود مقاومتی از خود نشان نداده و این موضوع شما را دچار رنجش ننماید چرا که طبیعی است به دنبال این لغزش از جانب شما همسرتان دچار حساسیت مفرط گردد. اجازه دهید مدتی با شما چنین رفتاری داشته و از بابت شما اطمینان لازم را حاصل نماید. همسر شما به فرصت نیاز دارد تا امنیت و اعتماد از دست رفته را مجدداً کسب نماید. بنابراین شما با قرار دادن فرصت به ایشان ، وی را در این زمینه کمک و یاری نمایید. ابراز محبت و علاقه ، همکاری در امور خانه و همراهی در خرید و تفریح همه از رفتارهایی است که روند کسب امنیت و اعتماد را در همسر شما تسریع بخشیده و آسیب وارد آمده در رابطه شما را با سرعت بیشتری بهبود می بخشد. لازم به ذکر است که زنان همانگونه که از حساسیت و آسیب پذری در روابط احساسی خود با همسرشان برخوردار می باشند به همان میزان از صفات زیبای بخشش و گذشت نیز برخوردار بوده همسر مهربان و فهیم خود را قدردان و شاکر می باشند. با آرزوی موفقیت برای شما