خواهر گرامی به هر حال شما نباید این همه سال این ارتباط را برقرار میکردید و به اینجا میکشاندید . البته اشکال اگر معیارها و کلیه شرایط را دارا هستند اشکالی نداشت که قبول میکردید چرا که به هر حال او با امید ازوداج این ارتباط را ادامه داده است و گرنه در دین ما این ارتباطها آسیب زا هستند . شما سعی کنید از خانواده بخواهید که درباره او تحقیق کنند و اگر به نتیجه مطلوبی رسیدند و تنها مانع شغل او بود به هر حال قبول کنند و تا زمانی که شغل مناسبی پیدا نکرد مثلا در عقد بمانید . ادامه این ارتباط به تصمیم و فکر معقول شما دارد اگر او مورد مناسبی به عنوان همسر شما نیست حتما از این ارتباط دوری کنید و ادامه ندهید و تکلیف خود و ایشان را مشخص کنید . شرائط و ویژگی هایی برای مرد و زن الزامی است که با داشتن آن شرایط می توانند برای ازدواج اقدام کنند. بعضی از این شرایط عبارتند از: 1. رشد جسمانی: یعنی زن و مرد آمادگی های فیزیولوژیکی برای ازدواج را داشته باشند. 2. رشد اخلاقی: زن و مرد اصول اخلاقی، از قبیل احترام به یکدیگر، ملایمت در سخن گفتن، گذشت و عفو و اغماض را حتی الامکان رعایت کنند. 3. رشد اجتماعی: زن و مرد باید قادر به ایجاد رابطه اجتماعی بوده و به دیگران احترام بگذارند و نقش و وظایف و مسئولیت های خود را در برابر مناسبات اجتماعی به نحو مطلوب انجام دهند. 4. رشد عقلی: به توانایی و قابلیت اندیشیدن و قدرت تمیز صحیح از غلط اشاره دارد. 5. رشد عاطفی: به توانایی در مورد احساسات منفی و مثبت و بروز نفرت، خشم، عشق و شادی در محدوده مورد قبول اشاره دارد. زن و مرد باید توانایی داد و ستد عاطفی و تبادل مهر و محبت را داشته باشند. در ارتباط با آقایان از جمله شرایط دیگر با توجه به شرایط فعلی اجتماعی و اقتصادی می توان به وجود شغل مناسب، گذراندن خدمت سربازی، قدرت اداره زندگی از نظر اقتصادی، توانایی فراهم کردن مسکن اشاره داشت.