: از حسن اعتمادتان به مشاوره راسخون، تشكر مي‌كنيم: آنچه در اسلام حرام گردیده غنا است و غنا به معنای «کشیدن صدا» بلکه به معنای هر گونه صدا و آواز است ، همه ی فقها «لهوی بودن» را قید غنای حرام می دانند؛ یعنی، غنای لهوی حرام است. (واژه ی «لهو» را به فراموشی یاد خداوند و فرو غلطیدن در ابتذال معنا نموده اند و گفته اند غنا و آوازی حرام است که مناسب مجالس لهو و لعب و فساد و خوش گذرانی باشد.) بعضی از فقها علاوه بر«لهوی بودن» قید «مطرب» را نیز بر آن افزوده اند. «طرب» به حالت سبک عقلی گفته می شود که در اثر شنیدن آواز یا آهنگ در نفس آدمی پدید می آید و او را از حد اعتدال خارج می کند و در مورد موسیقی (آهنگی که از آلات پدید آید) نیز اکثر فقها نوعی را که «لهوی» باشد حرام می دانند و بعضی استماع موسیقی مطرب را حرام می دانند. برای روشنتر شدن موضوع، نظر برخی مراجع معظم تقلید را در پاسخ به سؤال شما بیان می کنیم: حضرت آیت الله العظمی خامنه ای (مدظله العالی): بطور کلّى اگر موسیقى از نوع لهوى مطرب متناسب با مجالس گناه و معصیت باشد، حرام است. حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مدظله العالی): کلیّه صداها و آهنگ هایى که مناسب مجالس لهو و فساد است حرام، و غیر آن حلال است. و تشخیص آن با مراجعه به اهل عرف، یعنى افراد فهمیده متدیّن، خواهد بود. آنچه در مورد موسیقی در این مجال می توان گفت: این است که مجموعه عواملی که انسان را از مسیر هدایت و تعالی معنوی و تفکر و زندگی متعادل و آرام باز می­دارد و موجب ناراحتی های عصبی و روانی و نقصان عقل و خوشی های ناگهانی و مصنوعی و تهییج شهوت و فاصله گرفتن از واقعیت های زندگی می­گردد، مورد نهی قرار گرفته اند. بررسی ها نشان می دهند، اهنگ های تند و موسیقی و افراطی تاثیر منفی روی مغز می گذارند اعصاب را تحریک می کنند و باعث به وجود امدن بیماری های عصبی می شوند. من الله توفیق