با سلام خواهر عزیزم مهم تر از آنکه به شما کمک کنم تا رضایت والدینتان را بگیرید می خواهم به این ازدواج با دیدی باز تر نگاه کنید. وابستگی هیجانی که در این رابطه برای شما اتفاق افتاده است را درک می کنم، احتمالا هر روز از هم خبر می گیرید، ساعات مشخصی منتظر تلفن یا پیامک همدیگر هستید، مدام صحبت ها و ابراز علاقه هایی که بین شما رد و بدل شده است را با خود مرور می کنید و ... این رابطه انرژی روانی و احساسی زیادی از شما خواهد گرفت و چون در آن نیاز اصلیتان که به این سن مربوط میشود و آن نیاز به صمیمت است، تا حدودی ارضا شده ، در دوراهی گیر کرده اید که به این رابطه ادامه دهید یا خیر؟ اما چیز مهمی که در اینجا وجود دارد این است که نیاز شما برآورده شود، و پشت هر نیاز ما انسانها خواسته هایی وجود دارد، خواسته ی شما رابطه با این آقاست، و این به این معنا نیست که هیچ کس دیگری نمی تواند نیاز شما را برآورده کند، شما احتمالا نخواهید توانست به راحتی به این رابطه خاتمه دهید زیرا از یک طرف از لحاظ احساسی و عاطفی انرژی زیادی صرف کرده اید و از سوی دیگر حس ترحمی که نسبت به این آقا دارید را نمی توانید نادیده بگیرید.اما در نظر داشته باشید که اگرچه ازدواج با این افراد کار اشتباهی نیست ولی نیاز به ظرفیت و آستانه تحمل بسیار بالایی دارد. شما هنوز خواستگارتان را حضوری ملاقات نکرده اید اما به خاطر اینکه متوجه شوید هیجانی که از این ارتباط به دست آورده اید موقتی است و به خاطر دوره ی سنی است که درآن قرار گرفته اید یا خیر به این فرآیند آشنایی توجه کنید: آغاز ازدواج اینترنتی از طریق چت است. کسی که همسر خود را از طریق چت بر می گزیند، انتخابش ابتدا بر اساس گفته های اوست و چون اغلب، احساسی و عاطفی برخورد می کند، به سخنان غیر واقعی طرف مقابل یا تناقض های گفتاری وی توجه ندارد و پس از گذشت مدتی دچار عشق شده و به تدریج وارد مرحله بعدی ارتباط می شود. پس از مدتی ، ارتباط از چت روم به ارتباط تلفنی کشیده می شود و همچنان شیفته گفتار و بیان اوست تا سرانجام زمان دیدار فرا می رسد. که البته نمی دانم درمورد شما صورت گرفته است یا خیر. در موارد بسیاری، پس از ملاقات، دو طرف با دیدن یک دیگر و با دست آوردن اطلاعاتی در مورد شرایط واقعی همدیگر شوکه می شوند ؛ زیرا متوجه می شوند که هیچ گونه سنخیتی با هم ندارند؛ اما چون پیش تر دلبسته و عاشق هم شده اند، پذیرش واقعیت (عدم همتایی) برایشان سخت است، در مواردی متوجه عدم همتایی می شوند و آن را می پذیرند؛ اما به سبب ترحم، گاهی ترس از نفرین طرف ، گاهی تهدید طرف و گاهی این فکر که هیچ کس را بهتر از او پیدا نمی کند ... به ازدواج با او تن می دهند یا ممکن است مدت ها به خاطر هم صبر کنند و سایر شرایط ازدواج خود را از دست بدهند. و تنها پس از ازدواج است که متوجه می شوند ملاک هایی که همیشه در مورد ازدواج برایشان مهم بود هیچ کدام را نمی توانند در مردی که در حال حاضر همسرش می باشد بیابند. در ایران به طور معمول، والدین جوانان زیر بار چنین ازدواج هایی نمی روند. اما این ازدواج در یک صورت می تواند موفق شود که صرفاً نقش واسطه (معرف) را ایفا کند و دو طرف به شدت مراقب دلبستگی ها و شیدایی ها باشند و کر و کور نشوند و این آشنایی را مساوی ازدواج ندانند بلکه با حضور خانواده ها سعی کنند بیشتر با هم آشنا شوند تا مطمئن شوند آیا شناخت فعلی با شناختی که قبلاً از طریق چت و اینترنت به دست آورده اند همخوان است یا خیر. شما در این رابطه فقط همدیگر را در یک فضای مجازی شناخته اید و هیچ اطلاعی از شرایط یک دیگر، خانواده هایتان، فرهنگ های متفاوتتان و حتی شرایط خاصی که ایشان دارد ؛ ندارید. سیری که در این رابطه برای شما اتفاق افتاده است و آنچه قرار است بعداً رخ دهد را برایتان شرح دادم امیدوارم با این اطلاعات تصمیم اتخاذ کنید.