به چشم اشکبارت، صحنه کرببلا دائم<br /> به قلبت، زخم عاشوراست، می دانم که می آیی<br /> بهایی و نصارا، بابی و صهیون و وهّابی<br /> سراسر جنگشان با ماست، می دانم که می آیی

هنوز ای منتقم! از آستان وحی بر گوشت<br /> صدای نالة زهراست، می دانم که می آیی<br /> بسا منکر شده معروف و معروف آمده منکر<br /> ز آثار جهان پیداست، می دانم که می آیی

بیا بی تو جهان تنهاست، می دانم که می آیی<br /> وجودت مُصلح دنیاست، می دانم که می آیی<br /> بیا ای حجّت حق! با قیام خود، قیامت کن<br /> ظهورت محشر کبراست، می دانم که می آیی<br />

دنیای بی نگاه تو تاریک و مبهم است<br /> بی تو  تمام زندگی ما جهنم است<br /> ای آفتاب سیصد و چندین قمر بگو<br /> تا جنگ بدر دیگرتان چند تا کم است<br />

دنیا در انتظار است، خون قلب روزگار است<br /> پا در رکاب بنما، عجّل علی ظهورک<br /> حیدر کند دعایت، زهرا زند صدایت<br /> الغوث یابن زهرا ! عجّل علی ظهورک

بی تو غریب، قرآن، بی تو اسیر، عترت<br /> بی تو علی است، تنها، عجّل علی ظهورک<br /> نه طاقتی نه صبری، تا چند پشت ابری؟<br /> ای مهر عالم آرا عجّل علی ظهورک

ای آفتاب زهرا عَجّل علی ظهورک<br /> تنهای شهر و صحرا، عجّل علی ظهورک<br /> گم گشته وجودی، هم غیب و هم شهودی<br /> در دیده و دل ما، عجّل علی ظهورک

یک جهان روضه و یک چشم پر از نم داری<br /> آه، آقای  غریبم   به  دلت  غم  داری<br /> دردِ بی مادری ای کاش  دوایی  می داشت<br /> فاطمیّه  شده  و  اشک  دمادم  داری

عاشقان را رسد این طرفه بشارت ز سروش             <br /> که سحرگاه شب نیمه شعبان آمد<br /> مى ‏کند مرغ سحر زمزم بر شاخ گل             <br /> که ز نرگس ثمرى پاک بدوران آمد

صبحدم پیک مسیحا دم جانان آمد             <br /> گفت برخیز که آرام دل و جان آمد<br /> سحر از پرده نشینان حریم خلوت               <br /> نغمه برخاست که شاهنشه خوبان آمد