المسیر الجاریه :
چون آب روی لاله و گل فیض حسن توست حافظ

چون آب روی لاله و گل فیض حسن توست

چون آب روی لاله و گل فیض حسن توست<br /> ای ابر لطف بر من خاکی ببار هم
دردم از یار است و درمان نیز هم حافظ

دردم از یار است و درمان نیز هم

دردم از یار است و درمان نیز هم<br /> دل فدای او شد و جان نیز هم
چون سر آمد دولت شب های وصل حافظ

چون سر آمد دولت شب های وصل

چون سر آمد دولت شب های وصل<br /> بگذرد ایام هجران نیز هم
هر دو عالم یک فروغ روی اوست حافظ

هر دو عالم یک فروغ روی اوست

هر دو عالم یک فروغ روی اوست<br /> گفتمت پیدا و پنهان نیز هم
اعتمادی نیست بر کار جهان حافظ

اعتمادی نیست بر کار جهان

اعتمادی نیست بر کار جهان<br /> بلکه بر گردون گردان نیز هم
بر ما بسی کمان ملامت کشیده اند حافظ

بر ما بسی کمان ملامت کشیده اند

بر ما بسی کمان ملامت کشیده اند<br /> تا کار خود ز ابروی جانان گشاده ایم
ای گل تو دوش داغ صبوحی کشیده ای حافظ

ای گل تو دوش داغ صبوحی کشیده ای

ای گل تو دوش داغ صبوحی کشیده ای<br /> ما آن شقایقیم که با داغ زاده ایم
عمریست تا به راه غمت رو نهاده ایم حافظ

عمریست تا به راه غمت رو نهاده ایم

عمریست تا به راه غمت رو نهاده ایم<br /> روی و ریای خلق به یک سو نهاده ایم
عمری گذشت تا به امید اشارتی حافظ

عمری گذشت تا به امید اشارتی

عمری گذشت تا به امید اشارتی<br /> چشمی بدان دو گوشه ابرو نهاده ایم
ما بدین در نه پی حشمت و جاه آمده ایم حافظ

ما بدین در نه پی حشمت و جاه آمده ایم

ما بدین در نه پی حشمت و جاه آمده ایم<br /> از بد حادثه این جا به پناه آمده ایم