احکام خانواده | ازدواج: سوال شصت و سه
پرسش :
پدرى دو دختر را به عقد منقطع پسرش پیش از بلوغ درآورده، پسر پیش از بلوغ، یکى از آن دو را رخصت داد، اما هنگام بلوغ پسر خواست با دومى از آنان ازدواج کند، خانواده دختر گفتند: تو باید دختر نخست را رخصت دهى، چون رخصت تو پیش از بلوغ بود، و این درست نیست؛ پسر نیز نصف مهریۀ دختر را به او پرداخت، پسر نیز پس از عروسى با دومین نامزد خود، ادعا مىکند رخصتى که به دختر اول داده بود بدون قصد بود، مىخواسته وانمود کند تا بتواند دختر دوم را نیز همسر خود سازد، و شاهدى هم ندارند، آیا این رخصت صحیح است؟ هنگامى که دختر را در کودکى رخصت داده بود، وى را به عقد دیگرى درآوردهاند، آیا این عقد درست است؟
پاسخ :
باسمه تعالى؛ دو دختر مزبور تا زمان بلوغ شخص- در صورتى که مدت عقد منقضى نشده باشد- به زوجیت او باقى هستند، لذا باید ابراء مدت را بعد از بلوغ بیان بنماید؛ و چنانکه ظاهر فرض است که شخص بعد از بلوغ، ابراء مدت نموده و بعد ادعا کرد ابراء او با قصد نبوده، باید آن را اثبات نماید، و الّا حکم به صحت ابراء مىشود، و آن عقدى که بعد از رخصت در زمان صغر شخص با شخص دوم واقع شده است، باطل مىباشد، بلکه در صورت دخول با علم به حکم و موضوع، موجب حرمت ابدى هم مىشود، و الله العالم.
منبع: استفتائات جدید، آیت الله العظمی جواد تبریزی (رحمه الله)، جلد اول، قم: نشر سرور، 1385.
باسمه تعالى؛ دو دختر مزبور تا زمان بلوغ شخص- در صورتى که مدت عقد منقضى نشده باشد- به زوجیت او باقى هستند، لذا باید ابراء مدت را بعد از بلوغ بیان بنماید؛ و چنانکه ظاهر فرض است که شخص بعد از بلوغ، ابراء مدت نموده و بعد ادعا کرد ابراء او با قصد نبوده، باید آن را اثبات نماید، و الّا حکم به صحت ابراء مىشود، و آن عقدى که بعد از رخصت در زمان صغر شخص با شخص دوم واقع شده است، باطل مىباشد، بلکه در صورت دخول با علم به حکم و موضوع، موجب حرمت ابدى هم مىشود، و الله العالم.
منبع: استفتائات جدید، آیت الله العظمی جواد تبریزی (رحمه الله)، جلد اول، قم: نشر سرور، 1385.