احکام قضایی | دیات: سوال یک
پرسش :
الف - آیا دیه همان خسارت است یا جانى باید علاوه بر دیه، خسارت‌هاى وارد آمده به مجنى علیه و کلیه هزینه‌هاى درمان را بپردازد؟ ب - جایى که مقدار دیه از خسارت بیشتر، مساوى یا کمتر باشد چه حکمى دارد؟ ج - اگر در موارد فوق جواب منفى است، آیا حکومت مى‌تواند براى جبران خسارت‌هاى زائد بر دیه، قانونى وضع کند که جانى را ملزم به پرداخت آن نماید؟ د - آیا بین انواع خسارت‌ها مثل خسارت هزینه درمان یا از کارافتادگى (مانند فلج شدن دائمى دست خطاط) تفاوتى وجود دارد یا خیر؟
پاسخ :
الف - از باب اعتداى به مثل، کلیه زیان‌هایى که بر مجنى علیه وارد شده باضافه مخارج درمانى‌اش برعهده جانى است، زیرا این مخارج دنباله همان جنایت است حتى اگر امکان وصل مجدد عضو باشد نیز مخارجش برعهده جانى است.
ب - در هر سه صورت مجموع دیه و خسارت به دلیل فوق برعهده جانى است مگر در صورتى که عضو مجنى علیه به حال اول برگردد که اینجا تنها مخارج اعاده‌ى عضو برعهده او است، زیرا عضو برگشته است و دیه‌اى بجز درد قطع عضو ندارد، و این هم در مورد جنایت عمدى است و اینجا هم در صورتى مى‌تواند قصاص کند که عضو قطع شده جانى قابل اعاده باشد.
منبع: احکام قضایی بر مبنای قرآنی، محمد صادقی تهرانی، ناشر: شکرانه، قم، 1392 ش.
الف - از باب اعتداى به مثل، کلیه زیان‌هایى که بر مجنى علیه وارد شده باضافه مخارج درمانى‌اش برعهده جانى است، زیرا این مخارج دنباله همان جنایت است حتى اگر امکان وصل مجدد عضو باشد نیز مخارجش برعهده جانى است.
ب - در هر سه صورت مجموع دیه و خسارت به دلیل فوق برعهده جانى است مگر در صورتى که عضو مجنى علیه به حال اول برگردد که اینجا تنها مخارج اعاده‌ى عضو برعهده او است، زیرا عضو برگشته است و دیه‌اى بجز درد قطع عضو ندارد، و این هم در مورد جنایت عمدى است و اینجا هم در صورتى مى‌تواند قصاص کند که عضو قطع شده جانى قابل اعاده باشد.
منبع: احکام قضایی بر مبنای قرآنی، محمد صادقی تهرانی، ناشر: شکرانه، قم، 1392 ش.
